Galapagosek reliktowy
Galapagosek reliktowy[4] (Nesoryzomys indefessus) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae), który występował endemicznie na wyspach Galapagos.
Nesoryzomys indefessus[1] | |||
(O. Thomas, 1899) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | galapagosek reliktowy | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania
Galapagosek reliktowy występował na wyspach Santa Cruz i Baltra, należących do archipelagu Galapagos u wybrzeżu Ekwadoru[5].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1899 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Oryzomys indefessus[2]. Holotyp pochodził z Academia Bay, na wyspie Santa Cruz, w Galapagos, w Ekwadorze[6].
Gatunek ten był łączony z N. narboroughi i N. swarthi, które różnią się od niego ubarwieniem ciała. Różnice w budowie czaszki i zębów dowodzą odrębności N. swarthi[6]. Status N. narboroughi jako odrębnego gatunku wymaga bardziej szczegółowych badań i jeśli zostanie on uznany za podgatunek N. indefessus, będzie to oznaczało, że gatunek ten jeszcze nie wymarł[3]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia
Wymarcie
Osobniki tego gatunku były ostatni raz schwytane w 1936 roku[5]. Wyginięcie tego gatunku wiązało się najprawdopodobniej z zawleczeniem na wyspę szczurów śniadych, które konkurowały z rodzimym gatunkiem i sprowadziły patogeny, na które nie był on odporny. Ludzie wprowadzili do ekosystemu Santa Cruz także szczury wędrowne, myszy domowe i zdziczałe koty, które również mogły przyczynić się do wymarcia N. indefessus[3].