Nibylis drobnozębny

gatunek drapieżnego ssaka

Nibylis drobnozębny[3], sechura, lis sechura (Lycalopex sechurae) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych.

Nibylis drobnozębny
Lycalopex sechurae[1]
(Thomas, 1900)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Rodzina

psowate

Rodzaj

nibylis

Gatunek

nibylis drobnozębny

Synonimy
  • Canis sechurae Thomas, 1900
  • Dusicyon sechurae (Thomas, 1900)
  • Pseudalopex sechurae (Thomas, 1900)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Występuje w południowym Ekwadorze i północnym Peru[4]. Preferuje obszary rolnicze, półpustynne i pustynne (zamieszkuje głównie pustynię Sechura) tereny na obszarze swego występowania.

Żywi się głównie chrząszczami, gryzoniami, mniejszymi ptakami oraz strąkami nasion i padliną.

Ubarwienie zmienne od kremowo szaro-beżowego po granatowo-szary z odcieniami rudości. Lis sechura jest bardzo odporny na brak wody. Może nie pić jej godzinami, a często czerpie ją z porannej rosy pojawiającej się nad pustynią.

Prowadzi nocny tryb życia. Dzień spędza ukryty wśród roślinności, bądź w norach.

Przypomina nibylisa argentyńskiego i waży 4–5 kg. Długość ciała 60 cm, ogona ok. 25 cm.

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (podwyższonego ryzyka) pod nazwą Pseudalopex sechurae[2].

Przypisy