Ołena Tatarkowa

Status profesjonalny uzyskała w 1993 roku.

W 1999 roku, startując w parze z Mariaan de Swardt, dotarła do finału Wimbledonu. W finale duet de Swardt-Tatarkowa przegrał z Lindsay Davenport oraz Coriną Morariu 4:6, 4:6.

Rok później wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Sydney w grze podwójnej. Startując w parze z Anną Zaporożanową odpadła w drugiej rundzie turnieju.

W cyklu WTA Tour wygrała cztery turnieje w grze podwójnej. Ponadto w swojej karierze zwyciężyła w czterech singlowych oraz dwudziestu pięciu deblowych turniejach rangi ITF. Najwyżej w rankingu WTA była sklasyfikowana na 45. miejscu w singlu (18 stycznia 1999) oraz 9. w deblu (5 lipca 1999).

W 2006 roku ogłosiła zakończenie kariery.

Występy w grze pojedynczej

Turniej	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	Zw.-Por.
Australian Open	A	LQ	A	A	1R	1R	LQ	A	1R	LQ	LQ	0–3
French Open	A	A	LQ	LQ	3R	1R	LQ	LQ	LQ	LQ	LQ	2–2
Wimbledon	LQ	A	A	LQ	2R	2R	A	LQ	1R	LQ	LQ	2–3
US Open	A	A	LQ	LQ	1R	1R	A	LQ	LQ	LQ	LQ	0–2
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie	0–0	0–0	0–0	0–0	3–4	1–4	0–0	0–0	0–2	0–0	0–0	4–10

Występy w grze podwójnej

Turniej	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	Zw.-Por.
Australian Open	A	A	3R	3R	1R	A	1R	2R	1R	5–6
French Open	1R	A	1R	1R	2R	SF	2R	1R	1R	6–8
Wimbledon	A	1R	2R	F	A	1R	3R	2R	1R	9–7
US Open	A	2R	2R	1R	A	1R	1R	2R	1R	3–7
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie	0–1	1–2	4–4	7–4	1–2	4–3	3–4	3–4	0–4	23–28

Gra podwójna 12 (4-8)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	2 sierpnia 1998	Stanford	Twarda	Łarysa Sawczenko-Neiland	Lindsay Davenport Natalla Zwierawa	4:6, 4:6
Finalistka	2.	16 sierpnia 1998	Manhattan Beach	Twarda	Tamarine Tanasugarn	Martina Hingis Natalla Zwierawa	4:6, 2:6
Finalistka	3.	18 października 1998	Zurych	Twarda (hala)	Mariaan de Swardt	Venus Williams Serena Williams	7:5, 1:6, 3:6
Finalistka	4.	31 października 1998	Luksemburg	Dywanowa (hala)	Łarysa Sawczenko-Neiland	Jelena Lichowcewa Ai Sugiyama	7:6, 3:6, 0:2, krecz
Zwyciężczyni	1.	16 stycznia 1999	Hobart	Twarda	Mariaan de Swardt	Alexia Dechaume Émilie Loit	6:1, 6:2
Finalistka	5.	4 lipca 1999	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Mariaan de Swardt	Lindsay Davenport Corina Morariu	4:6, 4:6
Finalistka	6.	27 lutego 2000	Oklahoma	Dywanowa (hala)	Tamarine Tanasugarn	Kimberly Po Corina Morariu	4:6, 6:4, 2:6
Zwyciężczyni	2.	23 lutego 2002	Memphis	Twarda (hala)	Ai Sugiyama	Melissa Middleton Brie Rippner	6:4, 2:6, 6:0
Finalistka	7.	6 kwietnia 2003	Casablanca	Ceglana	Henrieta Nagyová	Gisela Dulko Maria-Emilia Salerni	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	20 kwietnia 2003	Budapeszt	Ceglana	Petra Mandula	Conchita Martínez Tetiana Perebyjnis	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	4.	10 sierpnia 2003	Helsinki	Ceglana	Jewgienija Kulikowska	Tetiana Perebyjnis Silvija Talaja	6:2, 6:4
Finalistka	8.	26 października 2003	Luksemburg	Twarda (hala)	Marlene Weingärtner	Marija Szarapowa Tamarine Tanasugarn	1:6, 4:6

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-09-19]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-09-19]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2021-09-19]  (ang.).