Ricardo Zonta

brazylijski kierowca Formuły 1

Ricardo Luiz Zonta (ur. 23 marca 1976 w Kurytybie, Brazylia) – brazylijski kierowca wyścigowy.

Ricardo Luiz Zonta
Ilustracja
Ricardo Zonta (2007)
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

23 marca 1976
Kurytyba

Sukcesy

1995: Południowo-Amerykańska Formuła 3 (mistrz)
1997: Międzynarodowa Formuła 3000 (mistrz)
1998: FIA GT (mistrz)
2002: Nissan Telefonica World Series (mistrz)

Strona internetowa
Zonta zastąpił podczas GP Stanów Zjednoczonych 2005 Ralfa Schumachera. Wycofał się z wyścigu, podobnie jak pozostali kierowcy używający opon Michelin

Kariera

Karierę rozpoczynał od jazdy gokartami. Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł w wieku 11 lat. W wieku 15 lat został mistrzem Brazylii. Kolejnym wyzwaniem Zonty była Formuła 3, w której w 1995 roku odniósł zwycięstwo, zdobywając tytuły mistrza Brazylii i Ameryki Południowej. W kolejnym roku przeniósł się do Europy, by występować w wyścigach Formuły 3000.

W pierwszym roku startów odniósł dwa zwycięstwa i w klasyfikacji generalnej zajął 4 miejsce. Rok później został mistrzem, zostawiając w pobitym polu Juana Pablo Montoyę. W 1997 r. otrzymał nagrodę Złoty Kask w kategorii kierowca międzynarodowy – najbardziej prestiżową nagrodę tego typu w Brazylii. W 1998 r. Zonta wygrał zawody FIA GT na torze Laguna Seca w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku ponownie otrzymał nagrodę Złoty Kask, tym razem w kategorii dla najbardziej wybitnego kierowcy. Ron Dennis ściągnął go do McLarena, gdzie został kierowcą testowym.

W sezonie 1999 zadebiutował jako oficjalny kierowca British American Racing. Drugim kierowcą tego zespołu był w tym czasie Jacques Villeneuve. W pierwszym roku występów ukończył 5 wyścigów, a najlepszym jego osiągnięciem było zajęcie 8 miejsca w Grand Prix Europy. Pierwsze punkty zdobył w sezonie 2000 podczas Grand Prix Australii, kiedy ukończył wyścig na szóstym miejscu. Kolejne dwa punkty zdobył w tym samym sezonie kończąc na szóstych pozycjach Grand Prix Włoch i Stanów Zjednoczonych. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. W sezonie 2001 został kierowcą testowym zespołu Jordan, a w 2002 roku wystartował w cyklu Nissan Telefonica World Series (World Series by Nissan), zdobywając tytuł mistrzowski. W sezonie 2003 ponownie wrócił do F1. Tym razem w barwach zespołu Panasonic Toyota Racing, na stanowisku kierowcy testowego. W sezonach 2004-2005 występował w 6 GP – bez punktu. W sezonie 2007 pełnił rolę kierowcy testowego w zespole Renault.

W 2008 roku startował w barwach zespołu Peugeot w wyścigu 24h Le Mans, gdzie wraz z Franckiem Montagnym i Christianem Klienem zajęli 3. miejsce.

Starty w Formule 1

Wyniki

RokZespółSamochódSilnikWyniki w poszczególnych eliminacjachPkt.Msc.
1999 022
Lucky Strike Reynard B.A.R. SupertecBAR 01Supertec FB01 3.0 V10NUNW---NU9NU15NU13NUNU8NU12
2000 314
Lucky Strike B.A.R. HondaBAR 002Honda RA000E V106912NU8NUNU8NUNUNU1412669NU
2001 019
B&H Jordan HondaJordan EJ11Honda RA001E V10-------7---NU-----
2004 022
Panasonic Toyota RacingToyota TF104Toyota RVX-04 V10------------NU1011NU-13
2005 0NS
Panasonic Toyota RacingToyota TF105Toyota RVX-05 3.0 V10--------NW----------

Podsumowanie startów

Ważne wyścigi
Debiut

Grand Prix Australii 1999 (#1)

Pierwsze punkty

Grand Prix Australii 2000 (#17)

Ostatni

Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2005 (#41)

Najwyższe pozycje
Kwalifikacje

6

Wyścig

5

Inne
Kierowca testowy

1998McLaren
2001Jordan
2003-2006Toyota
2007Renault

Linki zewnętrzne