Szarańcza pustynna
Szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), zdolny do wytwarzania fazy stadnej, groźny szkodnik upraw, szczególnie we wschodniej Afryce i Indiach[1]. Jest polifagiem. Został opisany naukowo z Egiptu[2]. Od szarańczy wędrownej różni się obecnością wyrostka na przedtułowiu[1].
| Schistocerca gregaria | |||
| (Forskål, 1775) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | Cyrtacanthacridinae | ||
| Rodzaj | Schistocerca | ||
| Gatunek | szarańcza pustynna | ||
| Synonimy | |||
| |||
Charakterystyka
- Wielkość
Osiąga długość 6 cm i wagę około 2 g.
- Ubarwienie
Zmienne, lecz zazwyczaj brązowe z żółtymi plamami.
- Pokarm
Dziennie jest w stanie zjeść pokarm o wadze równej masie ciała (2g), pożywieniem mogą być wszystkie rośliny znajdujące się w okresie wegetacyjnym włączając w to zboża i inne rośliny uprawne. Ze względu na rozmiary gromad w jakich żyją, szkody przez nie dokonywane są ogromne[3].
- Występowanie
Występuje od zachodniej Afryki do Indii, na stepach, sawannach, polach i terenach uprawnych[1]. Naturalnymi granicami ich występowania są wysokie łańcuchy górskie, gdzie temperatura jest dla nich zbyt niska.
- Tryb życia
Prowadzi samotny tryb życia do rozpoczęcia pory deszczowej, kiedy to organizuje się w duże grupy, zmienia formę z osiadłej na wędrowną (objawia się to zmianą ubarwienia) i rozmnaża się. Cykl życiowy składa się z trzech etapów: jaja, larwy i oskrzydlonej formy dorosłej[4]. Dojrzewanie młodych osobników może trwać dwa do czterech tygodni, kiedy dostępność pożywienia i pogoda są odpowiednie, ale może też zająć aż sześć miesięcy jeśli warunki są niesprzyjające[potrzebny przypis]. Szarańcza pustynna potrafi bardzo szybko migrować w gromadach liczących do 50 miliardów osobników, dziennie jest w stanie przemieścić się na odległość do 200 kilometrów.
- Zachowanie
U szarańczy pustynnej endosymbionty uczestniczą w produkcji różnorodnych związków chemicznych. Mikroflora jelita produkuje związki fenolowe wpływające na społeczne zachowania owadów. Niektóre produkty metabolizmu symbiotycznych bakterii są niezbędne do produkcji feromonów ważnych podczas grupowania się szarańczy pustynnej[5].
- Rozmnażanie
Samice składają jaja zgrupowane w pakietach w wilgotnej, piaszczystej glebie[3].
Hodowla i wykorzystanie jako zwierzęta karmowe
Szarańcza pustynna podobnie jak inne owady prostoskrzydłe jest wykorzystywana jako zwierzę karmowe przez hodowców gadów.