Wodnica kameruńska

Gatunek po raz pierwszy opisał naukowo w 1860 roku francusko-amerykański zoolog Paul du Chaillu nadając mu nazwę Cynogale velox^[1]. Miejsce typowe to „góry w głębi lądu, czyli w pagórkowatym kraju, na północ i południe od równika, w Afryce Równikowej”^[1], tj. Gabon^[12][13][14]. Okaz typowy według oryginalnego opisu to skóra dorosłego osobnika (czaszka została utracona podczas pożaru)^[1]. Jedyny przedstawiciel rodzaju wodnica^[10] (Potamogale) który zdefiniował również w 1860 roku Paul Du Chaillu^[2].

Etymologia

• Potamogale: gr. ποταμος potamos ‘rzeka’; γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’^[15].
• Mythomys (Mystomys): gr. μυθος muthos ‘mit, legenda’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[16].
• Bayonia: por. Francisco Antonio Pinheiro Bayão, portugalski plantator z Angoli^[17].
• velox: łac. velox, velocis ‘szybki, gwałtowny’, od volare ‘uciekać, szybko się poruszać’^[18].

Wodnica kameruńska występuje w centralnej strefie lasów deszczowych od skrajnej południowo-wschodniej Nigerii na wschód przez południową Republikę Środkowoafrykańską do zachodniej Ugandy i południowej Angoli na południe do Demokratycznej Republiki Konga i północno-zachodniej Zambii, z odosobnioną populacją peryferyjną w południowo-zachodniej Kenii (Las Kakamega)^[14][19].

Długość ciała (bez ogona) 305–337 mm, długość ogona 235–290 mm, długość ucha 15–23 mm, długość tylnej stopy 39–46 mm; masa ciała 517–780 g^[19][20]. Wodnica kameruńska wyglądem przypomina wydry. Posiada czarnobrunatne, błyszczące futro. Ciało jest zakończone silnym, bocznie spłaszczonym ogonem wykorzystywanym jako siła napędowa w czasie pływania. Kończyny krótkie, bez błony pomiędzy palcami^[21].

Jest zwierzęciem wodnym, preferuje strumienie i bagna^[21]. Żywi się drobnymi zwierzętami wodnymi (żaby, ryby, kraby i mięczaki). Prowadzi nocny tryb życia^[21].

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. least concern ‘najmniejszej troski’)^[9].

• P. du Chaillu. Descriptions of mammals from equatorial Africa, collected by himself, and believed to be undescribed. „Proceedings of the Boston Society of Natural History”. 7, s. 358–367, 1860. (ang.). 
• T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).