Osorno
Osorno je grad od 147,826[1] i općina od 173,410 stanovnika[2] na jugu Čilea u Regiji Los Lagos, u Provinciji Osorno u kojoj je administrativni centar.
Osorno | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 40°34′S 73°08′W / 40.567°S 73.133°W | |
| Država |  Čile |
| Regija | Los Lagos |
| Provincija | Osorno |
| Vlast | |
| - Alcalde | Jaime Bertín |
| Površina | |
| - Urbano područje | 32.4 km²[1] |
| - Područje utjecaja | 951[2] |
| Visina | 39[1] |
| Stanovništvo (2017.) | |
| - Urbano područje | 147,826[1] |
| - Urbana gustoća | 4,567 stan. / km²[1] |
| - Područje utjecaja | 173,410[2] |
| - Gustoća područja utjecaja | 182.3 / stan. / km²[2] |
| Vremenska zona | UTC-4 (UTC-3) |
| Pozivni broj | 56-65[2] |
| Karta | |
  Osorno Pozicija Osorna u Čileu | |
Geografske karakteristike
Osorno leži u Centralnoj dolini na ušću riječice Damas u Rahue (pritoka Rijeke Bueno), udaljen 105 km sjeverno od regionalnog centra Puerto Montta i 945 km od Santiaga. Kako leži na trasi Panameričkog autoputa i magistralne željezničke pruge, veliko je raskršće prema argentinskom Barilochu.
Historija
Historija mjesta seže do 1558., kad ga je osnovao tadašnji kapetan general (guverner) García Hurtado de Mendoza, pod imenom San Mateo de Osorno.[3]
Zbog zlostavljanja autohtonih Huillicha, u čem su prednjačili konkvistadori, krajem 1598. njihov poglavica Pelantaro uspio je podići velik ustanak i počeo uništavati sva naselja i utvrde koje su španjolski kolonisti podigli južno od rijeke Biobío.[3]
U januaru 1600. započela je opsada Osorna, branioci su izdržali pune četiri godine, ali su ga onda napustili zbog gladi i žeđi.[3]
Zbog tog je tokom dobrog dijela kolonijalnog perioda Osorno egzistirao samo kao legenda. Tek je krajem 1793. za mandata Kapetan generala - Generalne kapetanije Čile Ambrosia O'Higginsa počela njegova obnova izgradnjom nove utvrde Kraljica Luisa.[3]
O'Higginsov cilj je bio da na taj način osigura kopneni put do Otoka Chiloé, kao i da Osorno postane poljoprivredna kolonija i da tako osigura hranu za udaljene južne krajeve, da se nemora sve dovoziti iz Santiaga.[3]
Od polovice 19. vijeka u Osorno se doselilo puno njemačkih kolonista, koji su grad obilježili svojom kulturom.
Velik doprinos razvoju grada bio je dolazak željeznice 1895. i produženje pruge do Puerto Montta 1911.Ona je omogućila transport stoke do udaljenih tržišta na sjeveru. U to vrijeme 1908. otvorene su i prve dvije banke, a 1913. i treća.[3]
Od 1908. grad ima i električnu rasvjetu po glavnim bulevarima, a od 1940. Osorno je postao administrativni centar vlastite Provincije Osorno, pa je krajem 1960-ih podignuto je dosta administrativnih zgrada, parkova i novih trgova.[3]
Znamenitosti
Pored katedrale apostola Mateja, inspirirane neogotikom, atrakcije su Vulkan Osorno i Jezero Llanquihue koji su udaljeni šesdesetak km jugoistočno od grada, i Nacionalni park Puyehue.
Privreda
Uz stočarstvo za ekonomiju grada najvažnija je poljoprivreda.
