Sucre

Sucre se nalazi na jugu Bolivije u Andama, u plodnoj kotlini rijeke Cachimayu na 2,790 metara nadmorske visine.^[1]

Grad leži razbacan po brežuljcima i uz rijeku.

Historija Sucrea počinje 30. novembra 1538. kad je španjolski konkvistador Pedro de Anzúrez, na mjestu starijeg indijanskog sela Charcas^[1], osnovao naselje Ciudad de la Plata de la Nueva Toledo, koje su kasnije skraćeno zvalo La Plata.

Razlog za osnivanje bila je rudarska aktivnost njegova šefa Gonzala Pizarra (brata Francisca Pizzara) koji je iz La Plate htio kontrolirati teritorij istočnih Anda.^[3]

Po dekretu španjolskog kralja Felipe II La Paz je 1559. proglašen prijestolnicom jugoistoka Južne Amerike - Audiencie de Charcas, sa sudom i izvršnom vlasti, koja je pod svojom jurisdikcijom držala teritorije današnjeg Paragvaja, jugoistočnog Perua, sjevernog Čilea i Argentine, i većeg dijela Bolivije.^[3]

Od 1609. La Plata je sjedište nadbiskupije, a od 1624. ima i Univezitet San Xavier (punim imenom Universidad Mayor, Real y Pontificia de San Francisco Xavier, koji je bio teološki).^[1] Tako da je čitav 17. vijek, La Plata bila pravni, vjerski i kulturni centar španjolskih istočnih teritorija Južne Amerike.^[3]

Prvi poziv za oslobođenje Južne Amerike zbio se u La Plati 25. maja 1809. Ubrzo nakon toga je 6. augusta 1825. proglašena nezavisnost nove republike Bolivije, koja je dobila ime po osloboditelju Simón Bolivaru.

La Plata je 1839. postala glavni grad Bolivije ^[1], a slijedeće godine 11. augusta je promijenila ime u Sucre u čast Antonia José de Sucra, koji se zajedno s Bolivarom, borio za nezavisnost od španjolske vladavine.^[3]. Kad su 1898. porasla nastojanja za selidbom glavnog grada u La Paz, buknuo je građanski rat, koji je završio kompromisom. Sucre je ostao pravna prijestolnica i sjedište Vrhovnog suda, ali su se vlada i parlament preselili u La Pazu.^[1]

Grad četiri imena

Sucre je poznat kao grad sa četiri imena, a ona su; La Plata, Charcas, Ciudad Blanca (Bijeli grad) i Sucre.^[3] Grad ima još jedno ime Chuquisaca (kako su ga zvali autohtononi indijanci), a koje je vjerojatno značilo Prijestolnica Charcasa.

Historijski centar Sucre
Svjetska baština – UNESCO
Bolivija
Registriran:	1991. (15. zasjedanje)
Vrsta:	Kulturno dobro
Mjerilo:	iv
Ugroženost:	no
Referenca:	UNESCO

Historijski centar grada, je zbog svoje bogate historije i vrijedne kolonijalne arhitekture uvršten - 13. decembra 1991. na UNESCO-vu Listu mjesta svjetske baštine u Americi.^[3]

Grad ima brojne dobro očuvane barokne crkve iz kolonijalne ere (17. vijek), među kojima su najmonumentalnije; Basílica Metropolitana i crkve La Recoleta, San Lazaro, La Merced, San Miguel i Santa Clara.^[1]

Sucre ima i nekoliko vrijednih muzeja, među njima Casa de la Libertad, u kom je izložena Bolivijska deklaracija nezavisnosti, Muzej tekstila i Dječji muzej.^[1]

Od industrije grad ima cementaru i veliku rafineriju nafte.^[1]Upravo u kamenolomu u kom se kopa sirovina za cementaru, pronađeni su fosilni ostatci dinosaurusa.^[1]

Sucre je prometni čvor tog dijela Bolivije, preko njega idu ceste za Potosí, Cochabambu, Santa Cruz i okolne kotline, tako da je odavna trgovački centar toga kraja.

Grad ima aerodrom Juana Azurduy de Padilla (IATA: SRE, ICAO: SLSU) udaljen 5 km u pravcu sjeverozaapada, sa vezama prema većim gradovima u zemlji.

Kako Sucre leži na 2,790 m, on ima ugodnu Suptropsku planinsku klimu (Cwc) klimu, sa prosječnih 20 °C tokom cijele godine.^[3]

Sucre na Wikimedijinoj ostavi

• Sucre na portalu Encyclopedia Britannica (en)
• Sucre na portalu Bolivia web Arhivirano 2008-12-31 na Wayback Machine-u (en)