Dinastia Chola
Perandoria Çola Cōḻar Kulam (Tamil) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
rreth 300 para Krishtit–1279 pas Krishtit | |||||||
Kryeqyteti |
| ||||||
Gjuhët zyrtare | Tamilisht | ||||||
Gjuhët e zakonshme | |||||||
Besimi | Hinduizmi[1] | ||||||
Nofka | Chozhar | ||||||
Qeveria | |||||||
Lloji i qeverisjes | Monarki | ||||||
Mbret dhe Perandor | |||||||
• 848–871 | Vijayalaya Chola (i pari) | ||||||
• 1246–1279 | Rajendra Chola III (last) | ||||||
Epoka historike | Periudha Antike | ||||||
• Themeluar | rreth 300 para Krishtit | ||||||
• Ngjitja e Çolave mesjetarë | 848 CE | ||||||
• Perandoria në shtrirjen më të gjerë | 1030 CE | ||||||
• Shpërbërë | 1279 pas Krishtit | ||||||
Të dhëna të tjera | |||||||
|
Dinastia Çola, një nga katër dinastitë kryesore tamile të Tamilakamit ( India Jugore e sotme), ishte një nga dinastitë më jetëgjatë në historinë botërore. Në kulmin e saj, ajo sundonte mbi një perandori të gjerë detare të njohur si Perandoria Çola. Referencat më të hershme të të dhënave për Çolat janë nga disa mbishkrime të datuara në shekullin e III pes gjatë mbretërimit të Ashokës së Perandorisë Maurja. Si një nga tre mbretëritë e kurorëzuara të Tamilakamit, së bashku me dinastitë Çera dhe Pandja, dinastia vazhdoi të qeverisë mbi territore të ndryshme deri në shekullin e 13-të të es . Perandoria Çola ishte në kulmin e saj dhe u kthye drejt imperializmit nën Çolat mesjetarë në mesin e shekullit të 9-të të es . Dinastitë e lidhura janë Çoda telugu të Andhrës, Chodagangas e Kalingës, Nidugal Cholas të Karnatakës, Rajahnate i Cebut, Rajahnate i Sanmalanit .
Zemra e Çolas ishte lugina pjellore e lumit Kaveri . Ata sunduan një zonë dukshëm më të madhe në kulmin e fuqisë së tyre nga gjysma e fundit e shekullit të 9-të deri në fillim të shekullit të 13-të. Ata bashkuan gadishullin e Indisë në jug të lumit Tungabhadra dhe e mbajtën territorin të bashkuar nën një shtet për tre shekuj midis 907 dhe 1215 të es . [2] Nën sundimtarin Rajaraja I dhe pasardhësit e tij Rajendra I, Rajadhiraja I, Rajendra II, Virarajendra dhe Kulothunga Chola I, perandoria u bë një fuqi ushtarake, ekonomike dhe kulturore në Azinë Jugore dhe Azinë Juglindore. [3] Fuqia dhe prestigji që Çolat kishin midis fuqive politike në Azinë Jugore, Juglindore dhe Lindore në kulmin e tij është i dukshëm përmes ekspeditave të tyre në Gang, sulmeve detare në qytetet e perandorisë Srivijaya me bazë në ishullin e Sumatrës, dhe ambasadat e tyre të përsëritura në Kinë. [4] Flota e perandorisë Çola përfaqësonte zenitin e kapacitetit detar të lashtë indian .
Gjatë periudhës 1010-1153 të es, territoret Çola shtriheshin nga Maldivet në jug deri në brigjet e lumit Godavari në Andhra Pradesh si kufiri verior. Rajaraja Çola pushtoi gadishullin e Indisë Jugore, aneksoi një pjesë të mbretërisë Rajarata në Sri Lankën e sotme dhe pushtoi ishujt Maldive. Djali i tij Rajendra Chola zgjeroi më tej territorin e Çolave duke dërguar një ekspeditë fitimtare në Indinë e Veriut që arriti lumin Gang dhe mundi sundimtarin Pala të Pataliputrës, Mahipala . Deri në vitin 1019, ai gjithashtu pushtoi plotësisht mbretërinë Rajarata të Sri Lankës dhe e aneksoi atë në domeinin e perandorisë. [5] Në 1017 dhe 1025, Rajendra Çola nisi bastisjet në qytetet e perandorisë Srivijaya . [6] Megjithatë, ky pushtim nuk arriti të vendoste administrim të drejtpërdrejtë mbi këtë të fundit, pasi pushtimi ishte i shkurtër dhe kishte për qëllim vetëm të plaçkiste pasurinë e Srivijayas. Sidoqoftë, ndikimi Çola mbi Srivijava do të zgjaste deri në vitin 1070, kur Çolat filluan të humbnin pothuajse të gjitha territoret e tyre përtej detit. Çolat e mëvonshëm (1070–1279 CE ) do të sundonin ende pjesë të Indisë Jugore. Perandoria filloi të binte në fillim të shekullit të 13-të me ngritjen e dinastisë Pandyan, e cila përfundimisht shkaktoi rënien e tyre. [7]
Anëtarët e dinastisë Çola ia dolën të ndërtonin perandorinë më të madhe thalasokratike në historinë e Indisë, duke lënë kështu një trashëgimi të qëndrueshme. Ata krijuan një formë të qëndërzuar të qeverisjes dhe një burokraci të disiplinuar. Për më tepër, patronazhi i tyre i letërsisë tamile dhe zelli i tyre për ndërtimin e tempujve ka rezultuar në disa nga veprat më të mëdha të letërsisë dhe arkitekturës tamile. [3] Mbretërit Çola ishin ndërtues të zjarrtë dhe i përfytyronin tempujt në mbretëritë e tyre jo vetëm si vende adhurimi, por edhe si qendra të aktivitetit ekonomik. [8] [3] Një vend i trashëgimisë botërore të UNESCO-s, tempulli Brihadisvara në Thanjavur, i porositur nga Rajaraja Çola në vitin 1010 të es, është një shembull kryesor për arkitekturën çolare. Ata ishin gjithashtu të njohur për patronazhin e tyre ndaj artit. Zhvillimi i teknikës specifike të skulpturës së përdorur në 'bronzet Çola', skulptura të shkëlqyera bronzi të hyjnive hindu të ndërtuara me një proces dylli tashmë të panjohur pati fillimin në kohën e tyre. Tradita e artit Çola u përhap dhe ndikoi në arkitekturën dhe artin e Azisë Juglindore. [9] [10]