Fransis Krik
Fransis Hari Kompton Krik[1][2] (engl. Francis Crick; 8. jun 1916 — 28. jul 2004) je bio engleski molekularni biolog, biofizičar, i neuro naučnik. Najpoznatiji je po otkriću strukture DNK molekula 1953. zajedno sa Džejmsom D. Votsonom. On, Votson i Moris Vilkins su zajedno nagrađeni 1962. Nobelovom nagradom za fiziologiju ili medicinu „za otkriće molekulske strukture nukleinskih kiselina i njihovog značaja za transfer informacija u živim materijalima“.[3][4]
| Fransis Krik | |
|---|---|
 Fransis Krik | |
| Rođen | 8. јун 1916. Veston Favel, Nortemptonšir, UK |
| Umro | 28. jul 2004. (88 god.) San Dijego, Kalifornija, SAD Rak debelog creva |
| Prebivalište | UK, SAD. |
| Nacionalnost | Britanska |
| Polja | Fizika, Molekularna biologija |
| Institucije | Institut za unapređenje genetičkih ispitvanja |
| Alma mater | Univerzitetski koledž London Univerzitet u Kembridžu |
| Mentor | Max Perutz |
| Poznat po | DNK struktura |
| Značajna priznanja | Nobelova Nagrada (1962) |
Potpis | |
Krik je bio važan teoretski molekularni biolog i imao je ključnu ulogu u istraživanjima vezanim za otkriće genetičkog koda. Poznat je takođe i po upotrebi termina “centralna dogma” kojom se sumira ideja da genetske informacije teku u ćelijama isključivo u jednom pravcu, od DNK do RNK do proteina.[5][6]
Bio je profesor na Salk institutu za biološke studije u La Džoli, Kalifornija. Njegova kasnija istraživanja odnosila su se na oblast teorijske neurobiologije.[7]
