Auto

Nad wozidłami napyndzanymi pŏrōm ludzie myśleli już we 17. stoleciu. We 1678 roku Ferdinand Verbiest mioł zadymōnstrować take wozidło chińskimu cysŏrzowi, jednak niy mŏ na to żŏdnych wykazōw. Bez to za piyrszego kōnstruktora – wynojdywŏcza mechanicznego wozidła – uznŏwŏ sie Francuza ô mianie Nicolas-Joseph Cugnot, kery zaprezyntowoł swoje piōniyrske dzieło napyndzane motorym parowym we roku 1769.

We 1870 roku Siegfried Marcus z Austryje zbudowoł, niy nadŏwajōncy sie do wszeôbecnego użytku, prototyp mechanicznego wozidła z bynzynowym motorym ô iskrowym zapłonie. Inkszy kōnstruktōr, Miymiec Carl Benz, zbudowoł swōj trzikołowy automobil we roku 1885 (we 1886 dostoł patent). We tych samych latach roboty we dōmynie spalinowych motorōw jak tyż wozideł napyndzanych takimi motorami kludziyli pospōł Wilhelm Maybach i Gottlieb Daimler. Niy wiadōmo jednak akuratnie, fto, jako piyrszy, zbudowoł zastosowany do napyndu aut motōr ô wnyntrznym spŏlaniu.

Napynd auta stanowi motōr. Nojczyńścij spotrzebowowanym we autach zortōm motora je spalinowy tłokowy motōr. Produkowane sōm tyż auta wyposażōne jyno we elektryczny motōr, to znaczy elektryczne auta. Inkszõ zortōm napyndu pasowanym we aucie je hybrydowy napynd, bydōncy połōnczyniym spalinowego motora i elektrycznego motora.