Саломатӣ
Тандурустӣ, саломатӣ ва ё беҳдошт — иборат аст аз таъмини рифоҳи комили ҷисмӣ ва равонӣ ва иҷтимоии инсон аст. Бино бар таърифи Созмони Беҳдошти Ҷаҳонӣ, тандурустӣ танҳо фақадани беморӣ ё тавақуси дигар дар бадан нест, балки «тандурустӣ надоштани ҳеч гуна мушкили равонӣ, иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва саломатии ҷисмонӣ барои ҳар фарди ҷомеаъ аст.»[1]
Саломатӣ — солимии табиӣ, маънавӣ ва ii иҷтимоииинсон мебошад. Саломатӣ ба инсон имконият медиҳад, кимуддати дароз ва фаъолона дар шароитҳои гуногунӣмуҳит кор ва фаъолият намуда, ба шароитҳои номусоидион тоб оварда муқовимат кунад то ин, ки суботкориихешро нигоҳ дорад. Дараҷаи саломатиро фаъолиятиэътимодноки силсилаҳои алоҳида, алоқа бо муҳити атроф,қобилияти корӣ, имконияти васеи мутобиқшавӣ,захираҳои ҷавоб доданро ба таъсиротҳои гуногун муайянмекунад. Ҳангоми аз ҳадд берун амал кардани қувваҳоимуҳовизаткунанда ва нигоҳдоранда ҳолате ба вуқуъмепайвандад, ки онро ҳолати муқобили беморӣ меноманд,ки вай боиси инкишофи беморӣ мегардад.
Давраҳои синусолӣ он давраҳое мебошанд, ки бароиинтиҳои марҳалаи муайяни инкишофи инсон заруранд. Баҳар як давра хусусиятҳои сохторӣ, вазифавӣ, равонӣ,дараҷаи мутобиқшавӣ ва инчунин хосиятҳои ҷараёнибеморӣ хос аст.
Давраи батнӣ аз лаҳзаи обистании тухмҳуҷайра тотаваллуд (9 моҳ)-ро дарбар мегирад ва аз марҳалаи рушдиҷанин (8 ҳафта) ва марҳалаи рушди машима иборатмебошад.Дар марҳалаи охир силсилаи ҳамил — машима-модар шакл гирифта амал мекунад. Ба кори муътадили инсилсила ҷараёнҳои давраҳои пеш ва баъд аз таваллудвобастагӣ дорад.
Дар давраи пешазтаваллуд рушдибосуръати он сохторҳое сурат мегирад, ки дар лаҳзаитаваллуд зиндагии тифлро дар шароити берунибатнӣтаъмин карда тавонад.
 | Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |