การท่องเที่ยวในประเทศญี่ปุ่น

ประเทศญี่ปุ่น ได้ดึงดูดนักท่องเที่ยวต่างชาติ 19,730,000 คนในปี ค.ศ. 2015 ^[1] ประเทศญี่ปุ่นมีมรดกโลก 19 แห่ง ซึ่งรวมทั้งปราสาทฮิเมะจิ, อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์เคียวโตะโบราณ และอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์นะระโบราณ สถานที่ท่องเที่ยวที่ชาวต่างชาตินิยม ได้แก่ โตเกียวและฮิโระชิมะ, ภูเขาฟุจิ, สกีรีสอร์ท เช่น นิเซะโกะ ในจังหวัดฮกไกโด, จังหวัดโอะกินะวะ, นั่งการนั่งรถไฟชิงกันเซ็ง ตลอดจนมีความได้เปรียบจากโรงแรมของญี่ปุ่น รวมถึงการแช่บ่อน้ำร้อน

นักท่องเที่ยวในเกียวโตเพลิดเพลินกับการนั่งรถลาก ณ บริเวณด้านหน้าของศาลเจ้าโนะโนะมิยะ

ประวัติศาสตร์

ต้นกำเนิดของประเพณีการเยี่ยมชมเมืองที่งดงามยังไม่เป็นที่แน่ชัด แต่การเที่ยวชมสถานที่ในช่วงต้น คือการเดินทางในปี ค.ศ. 1689 ของมะสึโอะ บะโช ไปยัง"เหนือสุด"ของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเกิดขึ้นไม่นานหลังจากที่ฮะยะชิ ระซัง ได้จัดไตรทรรศน์แห่งญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 1643 ในช่วงยุคเอะโดะของญี่ปุ่น จากประมาณ ค.ศ. 1600 สู่การฟื้นฟูเมจิในปี ค.ศ. 1867 การเดินทางได้รับการวางระเบียบภายในประเทศโดยการใช้ชูกุบะหรือสถานีหลัก ซึ่งเป็นชุมชนที่นักท่องเที่ยวจะต้องนำเสนอเอกสารที่เหมาะสม แม้จะมีข้อจำกัดเหล่านี้ แต่ก็มีที่ทำการคนขนของและคอกม้า, เช่นเดียวกับสถานที่สำหรับที่พักและอาหาร ที่มีอยู่ในเส้นทางอยู่พอสมควร ในช่วงเวลานี้ ประเทศญี่ปุ่นได้ปิดประเทศจากชาวต่างชาติ จึงไม่มีการท่องเที่ยวต่างประเทศที่มีอยู่ในประเทศญี่ปุ่น

หลังจากการฟื้นฟูเมจิและการสร้างเครือข่ายทางรถไฟแห่งชาติ กิจการท่องเที่ยวกลายมาเป็นโอกาสมากขึ้นในราคาที่ไม่แพงสำหรับประชาชนในประเทศ และผู้มาเยือนจากต่างประเทศก็สามารถเข้าประเทศญี่ปุ่นได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1887 เจ้าหน้าที่ของรัฐที่ได้ยอมรับความจำเป็นในการจัดระบบเพื่อการดึงดูดนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ในชื่อ คิฮินไก (貴賓会) ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อการประสานงานในการท่องเที่ยว โดยได้ก่อตั้งในปีดังกล่าว กับการอำนวยพรโดยนายกรัฐมนตรี อิโต ฮิโระบุมิ โดยผู้นำในช่วงต้นประกอบด้วยชิบุซะวะ เออิชิ และเอะคิดะ ทะกิชิ อีกก้าวสำคัญในการพัฒนาของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในประเทศญี่ปุ่นคือปี ค.ศ. 1907 ที่มีกฎหมายการพัฒนาโรงแรม ซึ่งเป็นผลมาจากกระทรวงทางรถไฟเริ่มก่อสร้างโรงแรมที่สาธารณชนเป็นเจ้าของทั่วประเทศญี่ปุ่น^[2]

สถิติ

ในปี ค.ศ. 2015 มีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มาเยือนประเทศญี่ปุ่น 19,737,409 คน^[3]

อันดับ	ประเทศ	จำนวน (คน)	อัตราการเปลี่ยนแปลง
1	จีน	4,993,689	107.3%
2	เกาหลีใต้	4,002,095	45.3%
3	ไต้หวัน	3,677,075	29.9%
4	ฮ่องกง	1,524,292	64.6%
5	สหรัฐ	1,033,258	15.9%
6	ไทย	796,731	21.2%
7	ออสเตรเลีย	376,075	24.3%
8	สิงคโปร์	308,783	35.5%
9	มาเลเซีย	305,447	22.4%
10	ฟิลิปปินส์	268,361	45.7%
11	สหราชอาณาจักร	258,488	17.5%
12	แคนาดา	231,390	26.5%
	ทุกประเทศ	19,737,409	47.1%