การบริโภค (เศรษฐศาสตร์)

ฟังก์ชั่นการบริโภคของเคนส์เป็นที่รู้จักกันในชื่อสมมติฐานรายได้สัมบูรณ์ เนื่องจากการบริโภคขึ้นอยู่กับรายได้ในปัจจุบันและไม่สนใจรายได้ในอนาคต (หรือขาดแคลน) ข้อวิจารณ์ของสมมติฐานนี้นำไปสู่การพัฒนา สมมติฐานรายได้ถาวรของมิลตัน ฟรีดแมน และสมมติฐานวงจรชีวิตของฟรังโก โมดิจานี่

แนวทางเชิงทฤษฎีล่าสุดมักจะใช้เศรษฐศาสตร์เชิงพฤติกรรมเป็นฐานคิด และเสนอว่าว่าหลักเชิงพฤติกรรมจำนวนหนึ่งสามารถนำมาใช้เป็นรากฐานทางเศรษฐศาสตร์จุลภาคสำหรับฟังก์ชั่นการบริโภคมวลรวมเชิงพฤติกรรม

การบริโภคมวลรวมเป็นส่วนประกอบของอุปสงค์มวลรวม

การบริโภคถูกนิยามโดยนำไปเปรียบเทียบกับการผลิต ตามธรรมเนียมของสำนักวิชาเศรษฐศาสตร์ครัวเรือนของโคลัมเบีย ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนามเศรษฐศาสตร์ครัวเรือนใหม่ การบริโภคในเชิงพาณิชย์จะต้องนำไปวิเคราะห์ในบริบทของการผลิตในระดับครัวเรือน ต้นทุนค่าเสียโอกาสของเวลาส่งผลกระทบต่อต้นทุนของการทดแทนการผลิตในบ้าน และท้ายที่สุดกระทบต่ออุปสงค์ต่อสินค้าและบริการเชิงพาณิชย์ ความยืดหยุ่นของอุปสงค์สำหรับสินค้าอุปโภคบริโภคก็เป็นฟังก์ชันของผู้ที่ทำงานบ้านในบ้านและคู่สมรสของพวกเขาชดเชยพวกเขาด้วยต้นทุนค่าเสียโอกาสในการผลิตภายในบ้านอย่างไร

• อุปสงค์มวลรวม
• หนี้ผู้บริโภค
• การจำแนกประเภทของการบริโภคส่วนบุคคลตามวัตถุประสงค์ (COICOP)
• ทางเลือกของผู้บริโภค
• การคุ้มครองผู้บริโภค
• สมมติฐานวัฎจักรชีวิต
• การวัดรายได้ประชาชาติและผลผลิต
• การบริโภคที่มากเกินไป
• สมมติฐานรายได้ถาวร
• รายการของตลาดผู้บริโภคที่ใหญ่ที่สุด