การระบาดทั่วของโควิด-19 ในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์
การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ (รัสเซีย: Луганской Народной Республики; ЛНР) ซึ่งเป็นรัฐที่ไม่ได้รับการรับรองในอาณาเขตของประเทศยูเครน ได้รับการยืนยันในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2563 สำหรับส่วนอื่นของประเทศยูเครนให้ดูที่ การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในประเทศยูเครน
| การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ | |
|---|---|
| โรค | โควิด-19 |
| สายพันธุ์ไวรัส | SARS-CoV-2 |
| สถานที่ | สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ |
| วันแรกปรากฏ | 30 มีนาคม พ.ศ. 2563 (4 ปี 28 วัน) |
| ผู้ป่วยยืนยันสะสม | 532[1] |
| หาย | 461[1] |
| เสียชีวิต | 13[1][a] |
ภูมิหลัง
เมื่อวันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2563 องค์การอนามัยโลก (WHO) ประกาศยืนยันว่า ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่เป็นสาเหตุของอาการป่วยในระบบทางเดินหายใจเป็นกลุ่มของประชาชนในนครอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน ซึ่งได้รายงานไปยังองค์การอนามัยโลกเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2562[3][4]
อัตราการเสียชีวิตของผู้ป่วยโรคโควิด-19 นั้นต่ำกว่าโรคซาร์สในปี พ.ศ. 2546 มาก[5][6] แต่มีอัตราการแพร่เชื้อที่สูงกว่ามาก โดยมีจำนวนผู้เสียชีวิตอย่างมีนัยสำคัญ[7][5]
เส้นเวลา
มีนาคม 2563
ผู้ป่วยกรณีแรกได้รับการยืนยันในวันที่ 30 มีนาคม[9]
เมษายน 2563
ในวันที่ 4 เมษายน ผู้ป่วยยืนยันได้รับการยืนยันเป็นกรณีที่สอง[10] ในวันที่ 5 เมษายนมีการยืนยันผู้ป่วย 4 รายในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[11]
ในวันที่ 8 เมษายน มีผู้ป่วยยืนยัน 6 รายและมีผู้รักษาหายแล้ว 1 ราย[12][13] ในวันที่ 10 เมษายนมีกรณีที่ยืนยันแล้ว 8 ราย[14]
เมื่อวันที่ 15 เมษายน มีการรายงานกรณีผู้ป่วยยืนยัน 17 รายในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[15]
วันที่ 23 เมษายน มีผู้ป่วย 48 รายได้รับการยืนยันการติดเชื้อ มีผู้หายป่วยแล้ว 7 ราย และมีผู้ได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อโควิด-19 เสียชีวิตด้วยโรคหลอดเลือดหัวใจ 1 ราย[16]
เมื่อวันที่ 28 เมษายนมีการยืนยันการติดเชื้อ 119 รายในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[17]
วันที่ 30 เมษายนกระทรวงสาธารณสุขของสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ รายงานผู้ป่วยยืนยัน 129 ราย โดยมี 49 รายในเมืองเปอโวมายสก์ (รัสเซีย: Первомайск), 21 รายในเมืองสตาคานอฟ (รัสเซีย: Стаханов), 15 รายในสเวอร์ดลอฟสก์ (รัสเซีย: Свердловск), 17 รายในเมืองลูฮันสค์ (รัสเซีย: Луганск), 8 รายในอัลเชฟสก์ (รัสเซีย: Алчевск), 2 รายในบริอันกา (รัสเซีย: Брянка), 3 รายในเมืองเปเรวาลสก์ (รัสเซีย: Перевальск) มีผู้ป่วย 12 รายที่ได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาล[18][19] ในขณะเดียวกันฝ่ายรัฐบาลของยูเครนได้ประเมินว่ามีกรณีผู้ป่วยยืนยันมากกว่า 400 รายในส่วนที่ถูกยึดครองของแคว้นโดเนตสค์และลูฮันสค์ และสงสัยในการรายงานจำนวนผู้ป่วยที่ประกาศโดยฝ่ายแบ่งแยกดินแดน[20]
พฤษภาคม 2563
วันที่ 5 พฤษภาคม มีการยืนยันผู้ติดเชื้อไวรัส 162 รายในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ และมีผู้เสียชีวิตเป็นแพทย์จากเมืองเปอโวมายสก์ 1 ราย[21]
ในวันที่ 8 พฤษภาคม มีผู้ป่วยยืนยันการติดเชื้อ 232 รายในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[22]
เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม มีผู้ป่วยยืนยัน 308 ราย และมีผู้ที่รักษาหายแล้ว 53 ราย[23]
วันที่ 18 พฤษภาคม มีการยืนยันผู้ติดเชื้อ 328 ราย ผู้ป่วยที่รักษาหายแล้ว 111 ราย และมีผู้เสียชีวิต 4 ราย[24]
ในวันที่ 25 พฤษภาคม มีผู้ป่วยยืนยัน 384 ราย โดยมีผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว 179 ราย และจำนวนผู้เสียชีวิตอยู่ที่ 5 ราย[25]
มิถุนายน 2563
เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน มีการยืนยันผู้ติดเชื้อ 429 ราย มีผู้ป่วยที่รักษาหายแล้ว 341 ราย และมีผู้เสียชีวิต 9 ราย[26]
เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน มีผู้ป่วยยืนยันทั้งหมด 494 รายในสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ และมีผู้เสียชีวิต 11 ราย[27]
ปฏิกิริยาของรัฐบาลยูเครน
กระทรวงเพื่อการผนวกคืนดินแดนซึ่งถูกยึดครองชั่วคราวในแคว้นลูฮันสค์ของยูเครนอ้างว่า ในดินแดนดังกล่าวซึ่งไม่ได้ถูกควบคุมโดยรัฐบาลของยูเครน สถานการณ์จริงของการเกิดการระบาดของโรคโควิด-19 ไม่ได้มีการรายงานจำนวนที่แท้จริง ตามที่กระทรวงระบุในเขตการปกครองที่ควบคุมโดยฝ่ายแบ่งแยกดินแดน (ЛНР) ผู้ที่มีอาการคล้ายกับโควิด-19 จะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซาร์ส โดยคาดว่ามีจำนวนประมาณ 10,000 คน[28]
หน่วยความมั่นคงของยูเครนกล่าวว่า ณ วันที่ 3 เมษายน มีผู้ที่มีอาการของโรคโควิด-19 ในเมืองกาลิอิฟกา (ยูเครน: Кадіївка; กลุ่มแบ่งแยกดินแดนเรียกว่า สตาคานอฟ รัสเซีย: Стаханов) ซึ่งเป็นเมืองสำคัญในแคว้นลูฮันสค์ เสียชีวิต 13 ราย[29]
และได้ออกคำเตือนว่า ฝ่ายที่ปกครองดินแดนที่ถูกแบ่งแยกในแคว้นลูฮันสค์ ได้ทำการกักกันในสามเมืองคือ ครูสตาลนี (ยูเครน: Хрустальний), อันตราซิต (ยูเครน: Антрацит) และ เปอโวมายสก์ (ยูเครน: Первомайськ)[30]