คูนิโอะ นากามูระ

นากามูระเป็นบุตรชายของผู้ย้ายถิ่นชาวญี่ปุ่นจากจังหวัดอิเสะและบุตรสาวของชนชั้นนำชาวปาเลา เขาศึกษาอยู่ในชั้นปีที่ 2 ของโรงเรียนประถมศึกษาเมื่อสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองจากการยอมจำนนของญี่ปุ่น เขาสำเร็จการศึกษาระดับไฮสกูลในช่วงที่ปาเลาอยู่ภายใต้การยึดครองของสหรัฐ และเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยฮาวาย^[3]

นากามูระเข้าสู่วงการการเมืองเมื่อมีอายุ 28 ปี และกลายเป็นบุคคลที่มีอายุน้อยที่สุดที่ได้รับเลือกตั้งเข้าสู่สภาคองเกรสไมโครนีเซีย^[4] ต่อมาเขาดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานาธิบดีปาเลาตั้งแต่มกราคม 1989 ถึง มกราคม 1993^[5] จากนั้นในการเลือกตั้งทั่วไปปาเลา ค.ศ. 1992 เขาลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีปาเลา และได้รับการเลือกตั้ง โดยชนะงีรัตเก็ล เอ็ตปีสัน ประธานาธิบดีคนก่อนหน้า และจอห์นสัน โตรีบีอง^[6] เมื่อหมดวาระสมัยแรก เขาได้รับการเลือกตั้งกลับมาอีกครั้งจากผลการเลือกตั้งทั่วไปปาเลา ค.ศ. 1996 ด้วยการเอาชนะยูตากะ กิบบันส์^[7] อย่างไรก็ตามเมื่อเขาหมดวาระในสมัยที่ 2 เขาไม่ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งอีก แต่ให้การสนับสนุนรองประธานาธิบดีทอมมี เรเมเงเซา ซึ่งก็สามารถเอาชนะปีเตอร์ ซูกิยามะได้ในที่สุด^[4]

• Grassroots president mulls legacy

ก่อนหน้า		คูนิโอะ นากามูระ		ถัดไป
งีรัตเก็ล เอ็ตปีสัน		ประธานาธิบดีปาเลา คนที่ 6 (1 มกราคม 1993 – 1 มกราคม 2001)		ทอมมี เรเมเงเซา
ทอมัส เรเมเงเซา ซีเนียร์		รองประธานาธิบดีปาเลา คนที่ 3 (1 มกราคม 1988 – 1 มกราคม 1993)		ทอมมี เรเมเงเซา