จังหวัดกว๋างนิญ
จังหวัดของประเทศเวียดนาม
กว๋างนิญ (เวียดนาม: Quảng Ninh) เป็นจังหวัดริมชายฝั่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเวียดนาม เป็นที่ตั้งของแหล่งมรดกโลกอ่าวหะล็อง จังหวัดนี้มีเมืองหลักคือหะล็อง ร้อยละ 80 ของพื้นที่จังหวัดเป็นภูเขาที่มีดิน น้ำ และแร่ธาตุอุดมสมบูรณ์ ปริมาณถ่านหินส่วนใหญ่ของประเทศก็มาจากจังหวัดนี้ อ่าวหะล็องมีเกาะทั้งหมด 1,969 เกาะ แต่มีเพียง 989 เกาะเท่านั้นที่มีชื่อเรียก[3][4][5] จังหวัดนี้มีเนื้อที่6,102.4 ตารางกิโลเมตร ประชากร 1,320,324 คนใน ค.ศ. 2019[1]
จังหวัดกว๋างนิญ Tỉnh Quảng Ninh | |
|---|---|
 | |
| สมญา: ความสงบที่มั่นคง | |
 ที่ตั้งของจังหวัดกว๋างนิญในประเทศเวียดนาม (สีแดง) | |
| พิกัด: 21°15′N 107°20′E / 21.250°N 107.333°E | |
| ประเทศ | เวียดนาม |
| ภูมิภาค | ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ |
| เมืองหลัก | หะล็อง |
| พื้นที่[2] | |
| • ทั้งหมด | 6,102.3 ตร.กม. (2,356.1 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2019) | |
| • ทั้งหมด | 1,320,324[1] คน |
| ประชากรศาสตร์ | |
| • ชาติพันธุ์ | เวียดนาม, ตั่ย, เย้า, ซ้านจัย, ซ้านสี่ว, ฮวา |
| เขตเวลา | UTC+7 (ICT) |
| รหัสพื้นที่ | 203 |
| รหัส ISO 3166 | VN-13 |
| เว็บไซต์ | quangninh |
เขตการปกครอง
จังหวัดกว๋างนิญแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 4 นคร 2 เมือง และ 12 อำเภอ[1] ได้แก่
| ชื่อภาษาไทย | ชื่อภาษาเวียดนาม | ประชากร (ค.ศ. 2019) |
|---|---|---|
| นครหะล็อง | Hạ Long | 270,054 |
| นครเกิ๋มฝา | Cẩm Phả | 190,232 |
| นครม้องก๊าย | Móng Cái | 108,553 |
| นครอวงบี๊ | Uông Bí | 120,982 |
| เมืองกว๋างเอียน | Quảng Yên | 145,920 |
| เมืองดงเจี่ยว | Đông Triều | 171,673 |
| อำเภอโกโต | Cô Tô | 6,285 |
| อำเภอเดิ่มห่า | Đầm Hà | 41,217 |
| อำเภอเตียนเอียน | Tiên Yên | 50,830 |
| อำเภอบาแจ๋ | Ba Chẽ | 22,103 |
| อำเภอบิ่ญเลียว | Bình Liêu | 31,637 |
| อำเภอเวินโด่น | Vân Đồn | 46,616 |
| อำเภอหายห่า | Hải Hà | 61,566 |
| อำเภอฮหว่าญโบ่ | Hoành Bồ | 52,656 |
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
- เว็บไซต์ทางการ (ภาษาเวียดนาม), (ภาษาอังกฤษ, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-28, สืบค้นเมื่อ 2017-11-24)