จังหวัดคาวีเต
จังหวัดคาวีเต (ฟิลิปปินส์: Lalawigan ng Kabite; ชาบากาโน: Provincia de Cavite) เป็นจังหวัดในประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่ทางชายฝั่งตอนใต้ของอ่าวมะนิลาในเขตคาลาบาร์โซน เกาะลูซอน อยู่ห่างจากมะนิลาไปทางทิศใต้ 21-กิโลเมตร (13-ไมล์) และเป็นหนึ่งในจังหวัดที่มีการพัฒนาอุตสาหกรรมอย่างก้าวกระโดด เนื่องจากอยู่ใกล้กับเมโทรมะนิลา ในปี ค.ศ. 2015 มีประชากร 3,678,301 คน จึงเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากที่สุดของประเทศ
จังหวัดคาวีเต | |
|---|---|
จังหวัด | |
 เทรเซมาร์ติเรส เมืองหลักทางพฤตินัย | |
 ธง | |
| สมญา: เมืองหลวงแห่งประวัติศาสตร์ของฟิลิปปินส์[1] | |
 ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์ | |
| ประเทศ |  ฟิลิปปินส์ |
| เขต | คาลาบาร์โซน |
| ก่อตั้ง | 10 มีนาคม ค.ศ. 1614[2][3] |
| เมืองหลัก |
|
| การปกครอง[4] | |
| • ประเภท | สภาจังหวัด |
| • ผู้ว่าราชการจังหวัด | Jesus Crispin Remulla (UNA) |
| • รองผู้ว่าราชการจังหวัด | Ramon Revilla III (Lakas-CMD) |
| พื้นที่[5][6] | |
| • ทั้งหมด | 1,574.17 ตร.กม. (607.79 ตร.ไมล์) |
| • พื้นดิน | 1,426.06 ตร.กม. (550.60 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 67 จาก 81 |
| ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาซุงไกย์, ตาไกย์ไตย์) | 716 เมตร (2,349 ฟุต) |
| ความสูงจุดต่ำสุด | 0 เมตร (0 ฟุต) |
| ประชากร (ค.ศ. 2015)[7] | |
| • ทั้งหมด | 3,678,301 คน |
| • อันดับ | อันดับที่ 1 จาก 81 |
| • ความหนาแน่น | 2,300 คน/ตร.กม. (6,100 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 2 จาก 81 |
| เดมะนิม | Caviteño, Caviteña |
| เขตการปกครอง | |
| • นครอิสระ | ไม่มี |
| • นคร | 7
|
| • เทศบาล | 16
|
| • บารังไกย์ | 829 |
| • Districts | 1st to 7th districts of Cavite |
| ประชากรศาสตร์ | |
| • กลุ่มชาติพันธุ์ |
|
| • ภาษา | |
| เขตเวลา | UTC+8 (PHT) |
| รหัสไปรษณีย์ | 4100–4126 |
| ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์ | +63 (0)46 |
| รหัส ISO 3166 | PH |
| เว็บไซต์ | www |
| * แม้ว่าอิมัสจะเป็นเมืองหลักที่ได้รับการแต่งตั้งตามคำสั่ง P.D. 1163, แต่ในทางพฤตินัย ศูนย์กลางการปกครองจะอยู่ที่เทรเซมาร์ติเรส | |
ภูมิศาสตร์
จังหวัดคาวีเต ล้อมรอบด้วยจังหวัดลากูนาทางทิศตะวันออก, เมโทรมะนิลาทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และจังหวัดบาตังกัสทางทิศใต้ ส่วนทิศตะวันตกติดกับทะเลฟิลิปปิน ส่วนหนึ่งของทะเลจีนใต้[8]
คาวีเตเป็นจังหวัดที่มีพื้นที่น้อยเป็นอันดับที่สองในเขตคาลาบาร์โซน รองจากจังหวัดรีซัล โดยจังหวัดคาวีเตมีพื้นที่ 1,427.06 ตารางกิโลเมตร (550.99 ตารางไมล์) คิดเป็นร้อยละ 8.72 ของพื้นที่เขตคาลาบาร์โซน และคิดเป็นร้อยละ 0.48 ของพื้นที่ทั้งประเทศ เทศบาลที่มีพื้นที่มากที่สุด คือ มารากอนดอน (165.49 ตารางกิโลเมตร (63.90 ตารางไมล์)) และซีลัง (156.41 ตารางกิโลเมตร (60.39 ตารางไมล์)) ส่วนเทศบาลที่เล็กที่สุดคือ โนเบเลตา (5.41 ตารางกิโลเมตร (2.09 ตารางไมล์) คิดเป็นร้อยละ 0.38 ของพื้นที่ทั้งจังหวัด)[9]
ภูมิอากาศ
จังหวัดคาวีเต มีลักษณะภูมิอากาศแบบที่ 1 อ้างอิงตามแผนที่ภูมิอากาศฟิลิปปินส์ ฤดูกาลแบ่งออกเป็น 2 ฤดู ได้แก่ ฤดูแล้ง (พฤศจิกายน-เมษายน) และฤดูฝน (พฤษภาคม-ตุลาคม)[9] ถ้าอ้างอิงตามแบบเคิปเปน จังหวัดคาวีเตจะมีภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน (Am)[10]
| ข้อมูลภูมิอากาศของจังหวัดคาวีเต | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 28.9 (84) | 28.9 (84) | 30.6 (87) | 31.7 (89) | 32.8 (91) | 30.6 (87) | 30 (86) | 30 (86) | 30 (86) | 30 (86) | 30 (86) | 28.9 (84) | 30 (86) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 22.8 (73) | 22.8 (73) | 23.9 (75) | 25 (77) | 25.6 (78) | 25 (77) | 25 (77) | 25 (77) | 25 (77) | 25 (77) | 23.9 (75) | 23.9 (75) | 23.9 (75) |
| หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) | 13 (0.5) | 5 (0.2) | 10 (0.4) | 18 (0.7) | 122 (4.8) | 251 (9.9) | 295 (11.6) | 417 (16.4) | 338 (13.3) | 155 (6.1) | 112 (4.4) | 53 (2.1) | 1,781 (70.1) |
| แหล่งที่มา: Weatherbase[11] | |||||||||||||
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดคาวีเต
ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ จังหวัดคาวีเต ที่โอเพินสตรีตแมป
Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
