จังหวัดท้ายเงวียน
ท้ายเงวียน (เวียดนาม: Thái Nguyên) เป็นจังหวัดหนึ่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ในเขตภูเขาตอนในของประเทศ มีพื้นที่ 3,534.45 ตารางกิโลเมตร ใน ค.ศ. 2019 มีประชากร 1,286,751 คน[1] จังหวัดท้ายเงวียนเป็นที่อยู่อาศัยของกลุ่มชาติพันธุ์ 8 กลุ่ม แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายทางชาติพันธุ์ของประชากรในจังหวัดนี้[2][3]
จังหวัดท้ายเงวียน Tỉnh Thái Nguyên | |
---|---|
แม่น้ำกงในเขตจังหวัดท้ายเงวียน | |
สมญา: ที่สูงอันยิ่งใหญ่ | |
ที่ตั้งของจังหวัดท้ายเงวียน (สีแดง) ในประเทศเวียดนาม | |
พิกัด: 21°40′N 105°50′E / 21.667°N 105.833°E | |
ประเทศ | เวียดนาม |
ภูมิภาค | ตะวันออกเฉียงเหนือ |
เมืองหลัก | ท้ายเงวียน |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 3,534.45 ตร.กม. (1,364.66 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2019)[1] | |
• ทั้งหมด | 1,286,751 คน |
• ความหนาแน่น | 360 คน/ตร.กม. (940 คน/ตร.ไมล์) |
ประชากรศาสตร์ | |
• กลุ่มชาติพันธุ์ | เวียดนาม, ตั่ย, หนุ่ง, ซ้านสี่ว, ม้ง, ซ้านจัย, ฮวา, เย้า |
เขตเวลา | UTC+7 (ICT) |
รหัสโทรศัพท์ | 280 |
รหัส ISO 3166 | VN-69 |
เว็บไซต์ | http://www.thainguyen.gov.vn/ |
ด้วยภูมิอากาศที่เอื้ออำนวยและความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรแร่ธาตุ จังหวัดท้ายเงวียนจึงมีศักยภาพที่ดีในการพัฒนาอุตสาหกรรมสำหรับนักลงทุนจากทั้งภายในและภายนอกประเทศ[2] จังหวัดนี้ยังมีชื่อเสียงในฐานะศูนย์กลางการศึกษาที่สำคัญ เนื่องจากเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยและวิทยาลัยต่าง ๆ จำนวน 21 แห่ง มากเป็นอันดับ 3 ของประเทศ นอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมการผลิตชา โดยมีพื้นที่ปลูกชาประมาณ 16,000 เฮกตาร์ (เป็นรองเพียงจังหวัดเลิมด่ง) ซึ่งให้ผลผลิตประมาณ 100,000 ตันต่อปี และนำไปผลิตใบชาอบแห้งได้ประมาณ 25,000 ตันต่อปี ชาที่ผลิตจากจังหวัดนี้ถือว่าเป็นชาที่ดีที่สุดในเวียดนาม[2]
เขตการปกครอง
จังหวัดท้ายเงวียนแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 2 นคร 1 เมือง และ 6 อำเภอ[1] ได้แก่
ชื่อภาษาไทย | ชื่อภาษาเวียดนาม | ประชากร (ค.ศ. 2019) |
---|---|---|
นครท้ายเงวียน | Thái Nguyên | 340,403 |
นครซงกง | Sông Công | 69,382 |
เมืองโฝเอียน | Phổ Yên | 196,378 |
อำเภอด่งฮี้ | Đồng Hỷ | 92,421 |
อำเภอดั่ยตื่อ | Đại Từ | 171,703 |
อำเภอดิ่ญฮว้า | Định Hóa | 89,288 |
อำเภอฟู้เลือง | Phú Lương | 102,292 |
อำเภอฟู้บิ่ญ | Phú Bình | 156,804 |
อำเภอหวอญาย | Võ Nhai | 68,080 |