ฉุนชินหวัง
หน้าแก้ความกำกวมวิกิมีเดีย
ฉุนชินหวัง หรือ ฉุนชินอ๋อง (จีน: 醇親王; พินอิน: chún qīnwáng) เป็นพระอิสริยยศของอ๋องชั้นเอก ซึ่งจักรพรรดิเสียนเฟิงทรงสถาปนาขึ้นในปี ค.ศ. 1850 เพื่อพระราชทานแก่อี้เซฺวียน องค์ชายเจ็ดในจักรพรรดิเต้ากวง
| ฉุนชินหวัง | |||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 和碩醇親王 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 和硕醇亲王 | ||||||||
| |||||||||
สมาชิกราชตระกูลฉุน
- อี้เซฺวียน (奕譞, ค.ศ. 1840–1891) องค์ชายเจ็ดในจักรพรรดิเต้ากวง เดิมทีมียศเป็นจวิ้นหวัง (อ๋องชั้นโท) ต่อมาได้สถาปนาเป็นชินหวัง (อ๋องชั้นเอกในปี 1872)
- ไจ้กวง (載洸) พระโอรสพระองค์ที่สี่ในอี้เซฺวียน
- ไจ้เฟิง (載灃, ค.ศ. 1883–1951) โอรสองค์ที่ห้าในอี้เซฺวียน เมื่ออี้เซฺวียนสิ้นพระชนม์จึงได้สืบยศฉุนชินหวัง ไจ้เฟิงเป็นพระราชบิดาในจักรพรรดิผู่อี๋
- เซี่ยฉุน (載洵, ค.ศ. 1885–1949) โอรสองค์ที่หกในอี้เซฺวียน
- ไจ่เทา (載濤, ค.ศ. 1887–1970) โอรสองค์ที่เจ็ดในอี้เซฺวียน