บาซิลิกาเดลซันโตนิญโญ
มหาวิหารรองพระกุมารศักดิ์สิทธิ์ (อังกฤษ: Minor Basilica of the Holy Child) หรือชื่อท้องถิ่น บาซิลิกาเดลซันโตนิญโญเดเซบู (สเปน: Basílica Minore del Santo Niño de Cebú) หรือมักเรียกกันว่า มหาวิหารซันตานิญโญ เป็นมหาวิหารรองในนครเซบู ประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งขึ้นในปี 1565 โดยคุณพ่อ อังเดรส เด อูร์ดาเนตา และคุณพ่อ ดิเอโก เด อาร์แรรา ถือเป็นโบสถ์โรมันคาทอลิกที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศ สร้างขึ้นบนจุดที่ค้นพบรูปเคารพซันโตนิญโญเดเซบูระหว่างการออกเดินทางขอบมิกุเอล โลเปซ เด เลกัซปี รูปเคารพพระกุมารเยซูองค์นี้ เป็นองค์เดียวกับที่ แฟร์ดีนันด์ มาเจลลัน ถวายแด่ราชาฮูมาโบนเมื่อครั้นประกอบศีลจุ่มเข้าสู่โรมันคาทอลิกในปี 1521[1] พระสันตะปาปาปอลที่หก ยกสถานะที่นี่จากโบสถ์เป็นมหาวิหารในปี 1965 และประกาศให้ที่นี่เป็นสัญลักษณ์ของจุดกำเนิดและการเติบโตของศาสนาคริสต์ในประเทศฟิลิปปินส์[8]
| บาซิลิกาเดลซันโตนิญโญ | |
|---|---|
| มหาวิหารรองพระกุมารผู้ทรงศักดิ์สิทธิ์แห่งเซบู | |
Basílica Minore del Santo Niño de Cebú (สเปน) | |
 ภาพถ่ายภายนอกของอาคารมหาวิหารเมื่อปี 2018 | |
 | |
| 10°17′38″N 123°54′5″E / 10.29389°N 123.90139°E | |
| ที่ตั้ง | นครเซบู |
| ประเทศ | ประเทศฟิลิปปินส์ |
| ภาษา | เซบูอาโน, อังกฤษ |
| นิกาย | โรมันคาทอลิก |
| นักบวชประจำ | คณะนักบุญเอากัสติน |
| เว็บไซต์ | Basilica del Santo Niño |
| ประวัติ | |
| ชื่อเดิม | โบสถ์และคอนเวนต์นักบุญเอากัสติน[1] |
| สถานะ | มหาวิหารรอง |
| ก่อตั้ง | 28 เมษายน 1565 |
| ผู้ก่อตั้ง | คุณพ่ออังเดรส เด อูร์ดาเนตา O.S.A. คุณพ่อดิเอโก เด แอร์แรรา O.S.A. |
| อุทิศแก่ | ซันโตนิญโญเดเซบู |
| เสกเมื่อ | 16 มกราคม 1740[2] |
| สถาปัตยกรรม | |
| สถานะการใช้งาน | เปิด |
| การขึ้นทะเบียน | จุดหมายตาทางประวัติศาสตร์แห่งชาติ; สมบัติทางวัฒนธรรมแห่งชาติ[4][5] |
| ขึ้นทะเบียนเมื่อ | 1941; 14 เมษายน 2021 |
| สถาปนิก | คุณพ่อ ฌวน เด อัลบารัน (Juan de Albarran), O.S.A. |
| ประเภทสถาปัตย์ | แปลนกางเขน, คอนเวนต์ |
| รูปแบบสถาปัตย์ | บาโรกแผ่นดินไหว |
| ปีสร้าง |
|
| งานฐานราก | กุมภาพันธ์ 1735[2] |
| แล้วเสร็จ | 16 มกราคม 1740[2] |
| โครงสร้าง | |
| อาคารยาว | 62.3 m (204 ft)[6] |
| อาคารกว้าง | 17.7 m (58 ft)[6] |
| Width across transepts | 31.2 m (102 ft)[6] |
| ขนาดอื่น ๆ | Façade facing southwest |
| จำนวนหอคอย | 1 |
| วัสดุ | หิน[1] |
| การปกครอง | |
| Deanery | สายประคำศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง (Most Holy Rosary)[7] |
| อัครมุขมณฑล | เซบู |
| นักบวช | |
| ไพรเออร์ | Rev. Fr. Basilio Sugata-on, O.S.A. |
| Rector | Rev. Fr. Nelson G. Zerda, O.S.A. |
โบสถ์หลังปัจจุบันสร้างในปี 1740 และพระสันตะสำนักได้ประกาศให้ที่นี่เป็น "มารดาของโบสถ์ทั้งปวงในฟิลิปปินส์" (Mother and Head of all Churches in the Philippines)[9] มหาวิหารอยู่ภายใต้เขตของสังฆมณฑลเซบู และแคว้นเอากัสตินซันโตนิญโญเดเซบู
โบสถ์หลังแรกสร้างขึ้นโดยใช้ไม้และนีปา ก่อนที่จะมีการสร้างหลังใหม่ในปี 1605 แล้วเสร็จในปี 1626 กระนั้นโลสถ์หลังนี้ถูกเพลิงไหม้ในปี 1628 คุณพ่อ ฌวน เมดินา (Juan Medina, O.S.A.)[10] เริ่มการก่อสร้างโบสถ์หลังใหม่ขึ้นในปีเดียวกันโดยใช้หินกับอิฐ แต่หยุดการก่อสร้างไปเพราะพบว่าโครงสร้างมีปัญา ต่อมาในปี 1735 จึงเริ่มก่อสร้างโบสถ์หลังปัจจุบัน โดยเริ่มต้นที่ฐานทำจากหิน การก่อสร้างแล้วเสร็จในปี 1740[2] ต่อมาในปี 1789 มีการบูรณปฏิสังขรณ์โบสถ์ และอีกครั้งในปี 1889 โดยคุณพ่อ มาเตโอ ดิเอซ (Mateo Diez, O.S.A.) โดยมีการเพิ่มเติมกน้าต่างเข้ามาในโครงสร้างเดิม มีการบูรณะครั้งใหญ่ในปี 1965 เนื่องมนโอกาสครบรอบสี่ศตวรรษในการเป็นคริสต์ของประเทศ[11]