ภาษาพาววาแทน
ภาษาพาววาแทน หรือ ภาษาพาวแฮทัน (อังกฤษ: Powhatan language; [ˈpaʊəˌtæn] หรือ [ˈpaʊˌhætn]) เป็นภาษาสูญแล้วจัดอยู่ในกลุ่มภาษาแอลกองคินตะวันออก อดีตเป็นภาษาของชาวพาววาแทนซึ่งเป็นคนพื้นที่ที่อาศัยอยู่บริเวณรัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกาในปัจจุบัน ช่วงราวปีค.ศ. 1790 ชาวพาววาแทนเลิกพูดภาษาพาววาแทน และเปลี่ยนมาพูดภาษาอังกฤษแทน[1][2] หลักฐานการบันทึกของภาษาพาววาแทนมีอยู่แค่เพียงรายการคำศัพท์สั้น ๆ เป็นจำนวนสองรายการ ซึ่งชาวอังกฤษได้จดไว้เมื่อพบกับชาวพาววาแทนเป็นครั้งแรก วิลเลียม สเตรชีย์ จดคำศัพท์ไว้เพียง 500 คำ ส่วน กัปตันจอห์น สมิธจดไว้เพียง 50 คำ[3][4] กัปตันจอห์น สมิธได้กล่าวไว้ว่า ภาษาพาววาแทนมีรูปแบบเป็นภาษาพิดจินด้วย แต่ไม่พบหลักฐานในสมัยปัจจุบัน[5] ภาษาพาววาแทนไม่มีตัวอักษรเขียน ซึ่งเหมือนภาษาแอลกองคินอื่น ๆ ฉะนั้นหลักฐานที่หลงเหลืออยู่ก็มีแค่รายการคำศัพท์สั้น ๆ ดังกล่าวเท่านั้น
| พาววาแทน | |
|---|---|
| ประเทศที่มีการพูด | สหรัฐอเมริกา |
| ภูมิภาค | อาณานิคมเวอร์จิเนีย อาณานิคมแมริแลนด์ |
| สูญแล้ว | ศตวรรษที่ 18 ตอนปลาย (ประมาณปี ค.ศ. 1785- 1790) |
| ตระกูลภาษา | แอลจิก
|
| ระบบการเขียน | ละติน |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | pim |
อ้างอิง
- บรรณาการ
- Campbell, Lyle (2000). American Indian Languages: The Historical Linguistics of Native America. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-514050-8.
- Feest, Christian. 1978. "Virginia Algonquin." Bruce Trigger, ed., Handbook of North American Indians. Volume 15. Northeast, pp. 253–271. Washington: Smithsonian Institution.
- Lovgren, Stefan. 2006. "'New World' Film Revives Extinct Native American Tongue", National Geographic News, January 20, 2006
- Mithun, Marianne. 1999. The Languages of Native North America. Cambridge Language Family Surveys. Cambridge: Cambridge University Press.
- Siebert, Frank. 1975. "Resurrecting Virginia Algonquian from the dead: The reconstituted and historical phonology of Powhatan," Studies in Southeastern Indian Languages. Ed. James Crawford. Athens: University of Georgia Press, pp. 285–453.
- Wilford, John Noble. "Linguists Find the Words, and Pocahontas Speaks Again ." New York Times 6 Mar. 2006: n. pag. Print.