ลัทธินิยมคอร์พัสคิวลาร์

ลัทธินิยมคอร์พัสคิวลาร์ (อังกฤษ: Corpuscularianism) คือทฤษฎีทางฟิสิกส์ที่เชื่อว่าสสารทุกชนิดประกอบขึ้นด้วยอนุภาคขนาดเล็ก ๆ ซึ่งกลายเป็นทฤษฎีที่มีบทบาทสำคัญในคริสต์ศตวรรษที่ 17 นักวิทยาศาสตร์ผู้นิยมลัทธิคอร์พัสคิวลาร์รวมไปถึง เรอเน เดส์การ์ตส์, โรเบิร์ต บอยล์, และ จอห์น ล็อก^[1]

แนวคิดคอร์พัสคิวลาร์นิยมนี้คล้ายคลึงกับทฤษฎีอะตอมนิยม (atomism) เว้นแต่เพียงว่า แนวคิดอะตอมนิยมบอกว่าอะตอมนั้นแบ่งแยกไม่ได้อีกแล้ว แต่คอร์พัสเคิลยังสามารถแบ่งย่อยลงไปได้อีก ยกตัวอย่างเช่น ความเชื่อในทางทฤษฎีว่าการใส่ปรอทเข้าไปในเหล็กจะสามารถเปลี่ยนแปลงโครงสร้างภายใน ซึ่งเป็นขั้นตอนหนึ่งในการเปลี่ยนโลหะให้กลายเป็นทองคำได้ ผู้ที่นิยมแนวคิดนี้มีความเชื่อว่าคุณสมบัติบางอย่างของวัตถุนั้นเป็นผลลัพธ์ที่สร้างขึ้นมาจากความคิดจิตใจ เป็นคุณสมบัติ "อันดับที่สอง" ที่แยกออกมาจากคุณสมบัติ "พื้นฐาน" ของวัตถุ^[2] แนวคิดคอร์พัสคิวลาร์นิยมดำรงอยู่เป็นทฤษฎีกระแสหลักตลอดเวลาหลายศตวรรษ ต่อมาถูกควบรวมเข้ากับศาสตร์ในการเล่นแร่แปรธาตุ (Alchemy) โดยนักวิทยาศาสตร์ยุคแรก ๆ เช่น โรเบิร์ต บอยล์ และ ไอแซก นิวตัน ในคริสต์ศตวรรษที่ 17