ศิลิคุฑิ

ศิลิคุฑิ (อักษรโรมัน: Siliguri, แม่แบบ:IPA-bn) เป็นนครสำคัญระดับสองในรัฐเวสต์เบงกอล และเป็นเมืองคู่ขนานกับอำเภอเมืองหลวงชลไปคุรี เมืองนี้กินพื้นที่ของอำเภอดาร์จีลิง และ อำเภอชลไปคุรี และได้รับการขนานนามให้เป็น "ประตูสู่อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ"^[1][9] เมืองนี้เป็นที่รู้จักจากชา ไม้ และการท่องเที่ยว^[10] ศิลิคุฑิตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำมหานันทะ และ แม่น้ำตีสตะ บนเชิงเขาของหิมาลัย^[11] ศิลิคุฑิมีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับสามของรัฐ รองจากโกลกาตา และ อสันโสล^[12][13]

ศิลิคุฑิ
มหานคร
ตามเข็มจากบน: ทิวนครจากอากาศ, ศูย์วิทยาศาสตร์, อารามเอวามอินเดีย, ป่าสุกนะ, แม่น้ำตีสตา, หอนาฬิกา, สะพานเสโวเก, เขากันเชนจุงกา, รถไฟจิ๋ว และ การจราจรในเมือง
สมญา:  ประจูสู่อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ[1]
ศิลิคุฑิ แสดงแผนที่รัฐเบงกอลตะวันตก ศิลิคุฑิ แสดงแผนที่ประเทศอินเดีย
พิกัด: 26°43′N 88°26′E / 26.71°N 88.43°E / 26.71; 88.43
ประเทศ	อินเดีย
รัฐ	เวสต์เบงกอล
อำเภอ	ดาร์จีลิง (62%), ชลไปคุรี (38%)
การปกครอง
• ประเภท	เทศบาลนคร
• องค์กร	เทศบาลนครศิลิคุฑิ
• นายกเทศมนตรี	โคตม เทพ
พื้นที่[3][4]
• เขตเมือง[3]	117.54 ตร.กม. (45.38 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล[5]	2,222.59 ตร.กม. (858.15 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	ที่สามในรัฐ
ความสูงจุดสูงสุด	140 เมตร (460 ฟุต)
ความสูงจุดต่ำสุด	114 เมตร (374 ฟุต)
ประชากร  (2011)[4][6]
• มหานคร	513,264[2] คน
• อันดับ	ที่สามของรัฐ
• เขตเมือง[7]	701,489 คน
เขตเวลา	UTC+5:30 (IST)
PIN	734 001-734 015, 734 401-734 436, 735 133-735 135
รหัสโทรศัพท์	0353, 0354
ทะเบียนพาหนะ	WB 73/74
การรู้หนังสือ	85.46%[8]
สัดส่วนเพศ	1000♂/951♀[8]
เว็บไซต์	www.siligurismc.in, www.siliguri.gov.in

ศิลิคุฑิมีความสำคัญเชิงยุทธศาสตร์อย่างมากในรัฐ เป็นจุดที่สามารถเชื่อต่อโดยสะดวกกับพรมแดนจีน เนปาล บังกลาเทศ และ ภูฏาน รวมถึงเป็นจุดเชื่อมต่ออินเดียตะวันออกเฉียงเหนือกับอินเดียส่วนที่เหลือ จึงทำให้เมืองมีความสำคัญในเชิงการขนส่งและการค้า^[14]