หม่อมเจ้ากรณิกา จิตรพงศ์

หม่อมเจ้ากรณิกา จิตรพงศ์ มีพระนามลำลองว่า ท่านหญิงไอ ประสูติเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2459 เป็นพระบุตรองค์ที่เก้าในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์^[4] ประสูติแต่หม่อมราชวงศ์โต จิตรพงศ์ (ราชสกุลเดิม งอนรถ) มีเจ้าพี่ร่วมหม่อมมารดาสี่องค์ คือ หม่อมเจ้าประโลมจิตร จิตรพงศ์ (ท่านหญิงอี่), หม่อมเจ้าดวงจิตร จิตรพงศ์ (ท่านหญิงอาม), หม่อมเจ้ายาใจ จิตรพงศ์ (ท่านชายไส) และหม่อมเจ้าเพลารถ จิตรพงศ์ (ท่านชายงั่ว)^[5]

หม่อมเจ้ากรณิกาทรงเข้ารับการศึกษาจากโรงเรียนมาแตร์เดอีวิทยาลัย เป็นนักเรียนรุ่นพี่ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช หม่อมเจ้ากรณิกาซึ่งเป็นนักเรียนรุ่นพี่จะมาช่วยหยิบนม และรินถวายทุกวันตามกฎของโรงเรียนที่รุ่นพี่ต้องดูแลรุ่นน้อง^[6] หลังทรงสำเร็จการศึกษาก็เป็นครูสอนวิชาภาษาไทยที่โรงเรียนดังกล่าว^[7] ตลอดพระชนม์ชีพได้ทรงงานด้านต่างๆ อยู่ตลอดเวลา เริ่มจากเป็นอาจารย์สอนภาษาไทยที่โรงเรียนมาแตร์เดอีวิทยาลัยประมาณ 2 ปี โดยสอนลิลิตตะเลงพ่ายและมหาเวสสันดรชาดก ตามหลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการในสมัยนั้น เมื่อเกิดสงครามได้ทรงเข้าทำงานที่กองอาสากาชาด สภากาชาดไทย ตามคำชวนของหม่อมเจ้ามารยาตรกัญญา ดิศกุล ได้ทรงงานช่วยเหลือผู้ที่ประสบภัยจากการทิ้งระเบิดอย่างกล้าหาญ ต่อมาได้ทรงดำรงตำแหน่งนายกสมาคมนักเรียนเก่ามาแตร์เดอีวิทยาลัยเป็นเวลานานถึง 22 ปี (พ.ศ. 2481-พ.ศ. 2503)

หม่อมเจ้ากรณิกามีฝีหัตถ์ด้านงานฝีมือและการตัดเย็บจากการฝึกหัดด้วยองค์เองจนเชี่ยวชาญ และทรงเปิดห้องเสื้อ "กรณิก (Karnik)"^[7]ซึ่งเป็นที่นิยมและมีชื่อเสียงมากในสมัยนั้น ทรงมีฝีมือเป็นเลิศในด้านการเย็บปักถักร้อย ถึงขั้นสามารถปักลายเส้นภาพทศชาติชาดกฝีพระหัตถ์ สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์

ในด้านดนตรีไทย หม่อมเจ้าหญิงกรนิกา จิตรพงศ์ ทรงระนาดทุ้มในวงบ้านปลายเนินเป็นประจำอยู่จนถึงพระชันษา 90 นอกจากนี้ยังโปรดการทำสวน การทำกับข้าว และการออกแบบสิ่งก่อสร้าง โดยทรงเขียนแบบร่างวางแนวคิดแล้วประทานให้สถาปนิกรับไปดำเนินการต่อ ตัวอย่างเช่น ทรงออกแบบห้องพยาบาลของมูลนิธิสิรินธร, ออกแบบเรือนสีเขียวมิ้นต์ ภายในบริเวณบ้านปลายเนิน มีเรือนไม้ที่เรียกกันว่า ‘เรือนละคร’ เป็นเรือนที่หม่อมเจ้ากรณิกา จิตรพงศ์ ทรงออกแบบเอง และใช้เป็นที่สอนรำไทยมาจนถึงปัจจุบัน เป็นต้น

หม่อมเจ้ากรณิกา จิตรพงศ์ ประทับ ณ ตำหนักปลายเนิน^[8] ถนนพระรามที่ 4 ติดกับการไฟฟ้านครหลวง ซึ่งทรงเปิดสอนนาฏศิลป์ และดนตรีไทย โดยสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี จะเสด็จพระราชดำเนินมาทรงดนตรีไทยบ่อยครั้งเมื่อหม่อมเจ้ากรณิกาทรงว่างจากกรณียกิจ เนื่องจากหม่อมเจ้ากรณิกามีปรีชาด้านการดนตรี โดยเฉพาะระนาดทุ้ม และเลิกทรงระนาดทุ้มไปเมื่อชันษา 93 ปี เพราะไม่ถนัดประทับนั่งนาน ๆ^[7]

หม่อมเจ้ากรณิกาเคยเสด็จแทนพระองค์ในงานพระราชพิธีบ่อยครั้ง ทั้งยังดำรงตำแหน่งเป็นประธานมูลนิธินริศรานุวัติวงศ์ ซึ่งมีการประกวดภาพถ่ายเนื่องในงานวันนริศ เพื่อเทิดพระเกียรติสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ผู้เป็นนายช่างใหญ่แห่งกรุงสยามและหนึ่งในบุคคลสำคัญของโลก^[9] นอกจากนี้ยังทรงดำรงตำแหน่งเป็นประธานกรรมการมูลนิธิสิรินธร โดยทรงเป็นประธานอำนวยการจัดสร้างห้องพยาบาลของมูลนิธิดังกล่าว พร้อมกับส่งบุรุษพยาบาลและผู้ช่วยพยาบาล ทำการรักษาภิกษุและสามเณรที่วัดไผ่ดำ จังหวัดสิงห์บุรี^[2] และดำรงตำแหน่งกรรมการที่ปรึกษามูลนิธิเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เพื่อเผยแพร่พระเกียรติคุณ^[10] ภายหลังเมื่อมีชันษามากขึ้น หม่อมเจ้ากรณิกาจึงมิค่อยเสด็จออกงานบ่อยนัก

เมื่อครั้งที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช เสด็จพระราชดำเนินมาประทับรักษาพระองค์ ณ โรงพยาบาลศิริราช หม่อมเจ้ากรณิกา จิตรพงศ์ ขณะมีชันษา 92 ปี พระธิดาในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ เสด็จพร้อมด้วย ม.ร.ว.เอมจิตร จิตพงศ์ ได้เข้าร่วมลงนามถวายพระพร โดยหม่อมเจ้ากรณิกา จิตรพงศ์ ได้ประทานสัมภาษณ์ไว้ว่า "ตนเคารพรักในหลวงเป็นที่สุดในชีวิต เคยเข้าเฝ้าและได้รับพระมหากรุณาธิคุณอยู่เป็นประจำ พระองค์ทรงเป็นแบบอย่างในทุกๆ ด้าน ทรงเป็นเจ้าอยู่ที่มีความบริสุทธิ์ยุติธรรม พระองค์ทรงงานโดยไม่คิดถึงเรื่องอื่น คิดถึงแต่ประชาชนอันเป็นที่รักของพระองค์ ซึ่งตนได้ถวายพระพรให้พระองค์อยู่หัวเป็นประจำ คนไทยทุกคนรักในหลวง เป็นเจ้าอยู่หัวที่อยู่ในใจของคนไทยทุกคน ฝากถึงคนไทยทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด ให้มีความเรียบร้อยเพื่อแบ่งเบาพระราชกรณียกิจของพระองค์" (21 กันยายน 2552)^[11]

หม่อมเจ้ากรณิกา จิตรพงศ์ สิ้นชีพิตักษัยด้วยอาการพระหทัยล้มเหลวเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.22 น. ณ โรงพยาบาลบำรุงราษฎร์ แขวงคลองเตยเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพมหานคร สิริชันษา 98 ปี นับเป็นหม่อมเจ้าองค์สุดท้ายแห่งราชสกุลจิตรพงศ์^[12]

ในการนี้พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พลเรือเอกหม่อมเจ้าปุสาณ สวัสดิวัตน์ เสด็จแทนพระองค์ไปในการพระราชทานน้ำหลวงสรงศพ ในวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.30 น. ณ ท้องพระโรง วังปลายเนิน แขวงคลองเตย เขตคลองเตย กรุงเทพมหานคร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระโกศราชวงศ์บรรจุศพ พร้อมด้วยฉัตรเครื่องสูงทองแผ่ลวดตั้งเป็นเกียรติยศประกอบ พระราชทานพระพิธีธรรมสวดพระอภิธรรมศพมีกำหนด 7 คืน และทรงรับศพไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์โดยตลอด

ในการพระราชทานเพลิงศพ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุเคราะห์การพิธีพระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส แขวงวัดเทพศิรินทร์ เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร โดยทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินแทนพระองค์ไปในการพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559 ในการนี้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดามาตุ โดยเสด็จด้วย^[13]

• พ.ศ. 2555 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[14]
• พ.ศ. 2551 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[15]
• พ.ศ. 2533 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายใน)^[16]
• พ.ศ. 2487 – เหรียญช่วยราชการเขตภายใน การรบสงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ร.)
• พ.ศ. ไม่ปรากฏ – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 8 ชั้นที่ 3 (อ.ป.ร.3)
• พ.ศ. ไม่ปรากฏ – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 2 (ภ.ป.ร.2)
• พ.ศ. 2493 – เหรียญบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 9 (ร.ร.ศ.9)
• พ.ศ. 2475 – เหรียญเฉลิมพระนคร 150 ปี (ร.ฉ.พ.)