อานามสยามยุทธ (2374–2377)
อานามสยามยุทธ (2374–2377) หรือที่เรียกว่า สงครามสยาม-กัมพูชา พ.ศ. 2374-2377 เริ่มต้นโดยกองกำลังสยามภายใต้การนำของเจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี) ที่พยายามยึดครองกัมพูชาและเวียดนามตอนใต้ หลังจากประสบความสำเร็จในช่วงแรกและความพ่ายแพ้ของกองทัพเขมรในยุทธการที่กำปงจามในปี พ.ศ. 2375 การรุกคืบของกองทัพสยามก็ถูกขัดขวางในเวียดนามตอนใต้ในปี พ.ศ. 2376 โดยกองกำลังทหารของราชวงศ์เหงียน เมื่อเกิดการจลาจลในกัมพูชาและลาว กองทัพสยามถอนกำลังออกไป กัมพูชาถูกปล่อยให้อยู่ในการควบคุมของเวียดนาม[1][2][3][4]
| อานามสยามยุทธ (2374–2377) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ส่วนหนึ่งของ อานามสยามยุทธ | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| คู่สงคราม | |||||||
| ราชวงศ์เหงียน (เวียดนาม) |  ราชวงศ์จักรี (สยาม) | ||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
| จักรพรรดิมิญ หมั่ง | เจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี) | ||||||
ภูมิหลัง
ทั้งสยามและเวียดนามกลายเป็นมหาอำนาจหลักในอินโดจีน[5]ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 และพยายามที่จะครอบงำกัมพูชาและลาวมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อพยายามครอบครองอำนาจเหนือลุ่มน้ำโขงตอนล่าง การต่อสู้ระหว่างสมาชิกราชวงศ์กัมพูชาในยุคมืดของกัมพูชาทำให้สยามและเวียดนามเข้ามามีอิทธิพลเหนือกัมพูชา พวกเขาจับสมาชิกราชวงศ์กัมพูชาเป็นตัวประกันและเรียกร้องความภักดี[6]
ในปี พ.ศ. 2349 องค์จันทร์พระราชโอรสองค์โตของสมเด็จพระนารายณ์รามาธิบดีศรีสุริโยพรรณ ได้ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่งกัมพูชาโดยสยามหลังจากการสวรรคตของพระราชบิดาพระนามว่าสมเด็จพระอุไทยราชาธิราชรามาธิบดี แต่ในที่สุดพระองค์ก็กลายเป็นฝ่ายสนับสนุนญวน