อาร์แอนด์บีร่วมสมัย
อาร์แอนด์บีร่วมสมัย (อังกฤษ: Contemporary R&B) คือ แนวเพลงที่ได้รับความนิยมในฝั่งตะวันตก แม้ว่าคำย่อของคำว่า อาร์แอนด์บี จะดูเชื่อมโยงกับเพลงริทึมแอนด์บลูส์ดั้งเดิม แต่คำว่าอาร์แอนด์บีในปัจจุบันมักจะใช้ระบุถึง ดนตรีของชาวแอฟริกัน-อเมริกัน ที่มีต้นกำเนิดหลังจากการจากไปของดนตรีดิสโก้ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1980 แนวเพลงใหม่นี้มีองค์ประกอบของดนตรีโซล ฟังก์ แดนซ์ และตั้งแต่ปี 1000 เป็นต้นมาหลังการเกิดของเพลงนิวแจ็กสวิงที่เป็นเพลงอาร์แอนด์บี ฮิปฮอป
| อาร์แอนด์บีร่วมสมัย | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | ฟังก์ โซล ป็อป ริทึมแอนด์บลูส์ ฮิปฮอป |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 1980 อเมริกาเหนือ; นครนิวยอร์ก, ลอสแอนเจลิส, มอนทรีออล, แอตแลนตา, ชิคาโก, โทรอนโท, ฮิวสตัน |
| เครื่องบรรเลงสามัญ | เครื่องสังเคราะห์เสียง - คีย์บอร์ด - ดรัมแมชชีน - เสียงร้อง |
| แนวย่อย | |
| Quiet storm | |
| แนวประสาน | |
| New jack swing – Hip hop soul – Neo soul – 2-step – R&B Punk - Rhythm & Grime – Crunk&B - Snap & B | |
คำย่อ อาร์แอนด์บี โดยมากมักจะมีความหมายความหมายรวมทั้งหมดของริทึมแอนด์บลูส์ ถึงแม้ว่าบางแหล่งจะอ้างว่าหมายถึงเพลงแนวเออเบินคอนเทมโพแรรี (ชื่อใช้เช่นเดียวกับรูปแบบสถานีวิทยุที่เปิดเพลงในแนวฮิปฮอปและอาร์แอนด์บีร่วมสมัย)
เพลงอาร์แอนด์บีร่วมสมัยเป็นงานเพลงที่ลื่นไหล มีจังหวะดรัมแมชชีนเป็นเบื้องหลัง ในบางครั้งใช้จังหวะแซกโซโฟนประสานเข้ากับจังหวะให้เกิดความรู้สึกแบบเพลงแนวแจ๊ส (โดยมากเพลงอาร์แอนด์บีเช่นนี้จะมีในปี 1993) และดูนุ่มนวล การเรียบเรียงเสียงร้องอย่างโอ่อ่า ใช้จังหวะที่ได้รับอิทธิพลจากเพลงฮิปฮอป ถึงแม้ว่าความกระด้างที่เป็นลักษณะทั่วไปของฮิปฮอปจะมีอยู่แต่ก็ลบและทำให้ดูนุ่มนวลลงในเพลงอาร์แอนด์บีร่วมสมัย นักร้องแนวอาร์แอนด์บีมักใช้เทคนิคที่เรียกว่า เมลิสม่า นักร้องที่ได้รับความนิยม เช่น สตีวี วันเดอร์, วิตนีย์ ฮูสตัน, และมารายห์ แครี[1][2][3]