เกา สิงเจี้ยน
เกา สิงเจี้ยน (จีน: 高行健; อักษรโรมัน: Gao Xingjian; 4 มกราคม ค.ศ. 1940 – ) เป็นนักประพันธ์, นักเขียนบทละคร และนักวิจารณ์ผู้อพยพชาวจีน[2] ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมใน ค.ศ. 2000 “สำหรับผลงานที่สมบูรณ์ในระดับสากล, ข้อมูลเชิงลึกที่ดุเดือด และความฉลาดทางด้านภาษา”[1] นอกจากนี้ เขายังเป็นนักแปล (โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลงานของซามูเอล เบ็คเค็ทท์ และอูเจน อีออเนสคู), นักเขียนบท, ผู้กำกับเวที และจิตรกรที่มีชื่อเสียง ใน ค.ศ. 1998 เกาได้รับสัญชาติฝรั่งเศส
เกา สิงเจี้ยน | |
---|---|
เกิด | กั้นโจว มณฑลเจียงซี ประเทศจีน | 4 มกราคม ค.ศ. 1940
อาชีพ | นักประพันธ์, นักเขียนบทละคร, นักวิจารณ์, นักแปล, นักเขียนบท, ผู้กำกับ, จิตรกร |
ภาษา | จีน[1] |
พลเมือง | จีน (ค.ศ. 1940–1998) ฝรั่งเศส (ตั้งแต่ ค.ศ. 1998) |
จบจาก | มหาวิทยาลัยภาษาต่างประเทศแห่งปักกิ่ง |
รางวัลสำคัญ | รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ค.ศ. 2000 |
ละครของเกาได้รับการพิจารณาว่าเป็นละครแอบเสิร์ดที่มีความลึกซึ้งในปกติวิสัยและอยู่ระดับแถวหน้าในประเทศจีน ผลงานที่ออกมาเป็นร้อยแก้วของเขามีแนวโน้มที่จะมีชื่อเสียงโด่งดังน้อยกว่าในประเทศจีน แต่ได้รับการยกย่องอย่างสูงในยุโรปและฝั่งตะวันตก
การตอบรับ
ความเห็นจากนักเขียนชาวจีน
ผลงานของเกานำไปสู่การอภิปรายที่รุนแรงในหมู่นักเขียนชาวจีน ทั้งในเชิงบวกและเชิงลบ
นักเขียนชาวจีนจำนวนมาก[ใคร?] แสดงความเห็นถึง "ศิลปะลวดลายจีน" ของเกา หรืองานแปล ว่าได้เป็นการเปิดแนวทางใหม่สำหรับวรรณกรรมสมัยใหม่ของจีนที่วิทยาลัยสวีเดน และการชนะรางวัลโนเบลเนื่องในโอกาสครบรอบ 100 ปี เป็นการสร้างความสุขต่อวงการวรรณกรรมของจีน
บทความเกี่ยวกับเขาในนิตยสารมิวส์ ฉบับเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2008 ซึ่งเป็นนิตยสารที่ยุติลงแล้วในฮ่องกง ลีโอ ลี (李歐梵) ได้สรรเสริญการใช้ภาษาจีนในผลงานโซลเมาน์เทน: 'ไม่ว่ามันจะเป็นการสร้างผลงานหรือไม่ แต่มันก็เป็นเรื่องแต่งที่อุดมไปด้วยวาทะพื้นเมืองและการวางเกณฑ์ที่สละสลวยชั้นเอก ตลอดจนภาษาถิ่น จึงจัดเป็น "นวนิยายที่เกิดขึ้นในสังคมมนุษย์ที่หลากหลาย" โดยมีเสียงและจังหวะที่สามารถอ่านออกเสียงได้ (ในฐานะที่เกาสามารถทำได้สำหรับการอ่านของประชาชน)'[3]
ก่อนถึง ค.ศ. 2000 นักเขียนและนักวิชาการชาวจีนกว่าสิบรายได้คาดการณ์ไว้แล้วถึงการรับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมของเกา ซึ่งได้แก่ หู เย่าเหิง (胡耀恒)[4] พานจุน (潘军)[5] ตั้งแต่เมื่อช่วง ค.ศ. 1999
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
- ข้อมูลการออกสื่อ บน ซี-สแปน
- แม่แบบ:NYTtopic
- The Voice of One in the Wilderness เก็บถาวร 2014-09-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน critical essay on the works of Gao Xingjian by Olivier Burckhardt, PN Review #137, 27:3 (Jan–Feb 2001) 28–32, shorter version also published in Quadrant. 44:4 (2000) 54–57, and anthologized in Contemporary Literary Criticism Vol. 167, ed. Jeff Hunter, Gale Publishing, (2003) 200–204
- Gao Xingjian[ลิงก์เสีย]: Bio, excerpts, interviews and articles in the archives of the Prague Writers' Festival
- "The Challenge to the 'Official Discourse' in Gao Xingjian's Early Fiction" เก็บถาวร 2016-09-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน by Deborah Sauviat. First-class Honours thesis. University of Sydney, 1996.
- Gao Xingjian and "Soul Mountain: Ambivalent Storytelling, Robert Nagle, Houston, Texas, 2002.