เก้งยักษ์
| เก้งยักษ์ | |
|---|---|
 | |
| ภาพจากกล้องวงจรปิด | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Mammalia |
| อันดับ: | Artiodactyla |
| อันดับย่อย: | Ruminantia |
| วงศ์: | Cervidae |
| วงศ์ย่อย: | Muntiacinae |
| สกุล: | Muntiacus |
| สปีชีส์: | M. vuquangensis |
| ชื่อทวินาม | |
| Muntiacus vuquangensis (Wemmer et al., 1998) | |
 | |
| แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ของเก้งยักษ์ | |
| ชื่อพ้อง | |
| |
เก้งยักษ์ (อังกฤษ: Giant muntjac; ชื่อวิทยาศาสตร์: Muntiacus vuquangensis) มีรูปร่างหน้าตาคล้ายเก้งธรรมดา (M. muntjac) แต่มีขนาดลำตัวใหญ่กว่ามาก สีขนตามลำตัวมีหลากหลาย ทั้งสีน้ำตาลเข้มหรือน้ำตาลดำ มีเขาเฉพาะตัวผู้ มีลักษณะเด่นคือ เขามีขนาดใหญ่ บางตัวอาจมีกิ่งเขาถึง 3 กิ่ง บางตัวอาจมีแค่ 2 โคนเขาหนากว่าโคนเขาของเก้งธรรมดา
เก้งยักษ์ถือเป็นสัตว์ป่าลึกลับที่ไม่ค่อยปรากฏตัวจึงมีข้อมูลทางวิชาการน้อยมาก แม้แต่รูปถ่ายก็ยังไม่เคยมี จนกระทั่งกลางปี ค.ศ. 2008 ที่เวียดนามสามารถใช้กล้องวงจรปิดจับภาพเก้งยักษ์ขณะหากินในเวลากลางคืนได้เป็นครั้งแรกในโลก
พบว่ามีการกระจายพันธุ์อยู่ในพรมแดนระหว่างลาว เวียดนาม และกัมพูชา ออกหากินทั้งในเวลากลางวันและกลางคืน คาดว่าคงกินอาหารจำพวกเดียวกับเก้งทั่วไป ชาวพื้นเมืองที่เก้งยักษ์อาศัยอยู่มักล่าได้ในป่าดิบชื้นและป่าดิบแล้ง หรือป่าผสมผลัดใบ ในพื้นที่ที่มีความสูงประมาณ 800 เมตรจากระดับน้ำทะเล[2]