เขตการปกครองของประเทศพม่า

เขตการปกครองของประเทศพม่า
หมวดหมู่	รัฐเดี่ยว
ที่ตั้ง	สาธารณรัฐแห่งสหภาพพม่า
จำนวน	7 เขต, 7 รัฐ, 1 ดินแดนสหภาพ (ณ 2015)
ประชากร	น้อยที่สุด 286,627 คน (รัฐกะยา) – มากที่สุด 7,360,703 คน (ภาคย่างกุ้ง)
พื้นที่	น้อยที่สุด 7,054 ตร.กม. (ดินแดนสหภาพเนปยีดอ) – มากที่สุด 155,801 ตร.กม. (รัฐฉาน)
การปกครอง	รัฐบาลพม่า
หน่วยการปกครอง	จังหวัด; อำเภอ; ตำบล; หมู่บ้าน

ประเทศพม่าแบ่งการปกครองระดับบนสุดออกเป็น 15 หน่วยการปกครอง ซึ่งประกอบไปด้วย 7 รัฐ, 7 ภาค และ 1 ดินแดนสหภาพ ในบางรัฐและบางภาคมีพื้นที่ปกครองตนเองและเขตปกครองตนเองของกลุ่มชาติพันธุ์

บทความนี้มีอักษรพม่า หากอุปกรณ์ของคุณไม่สามารถเรนเดอร์อักษรนี้ได้ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม, อักษรพิเศษ, กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่น ๆ แทนที่อักษรพม่า

ภาคของประเทศพม่าตั้งชื่อตามเมืองหลักของภาคนั้น ๆ ยกเว้นภาคซะไกง์ ภาคตะนาวศรี และภาคอิรวดี เขตการปกครองประเภทภาคนี้สามารถบ่งบอกได้ว่ามีประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวพม่า ขณะที่รัฐ พื้นที่ปกครองตนเอง และเขตปกครองตนเองมีประชากรส่วนใหญ่เป็นชนกลุ่มน้อย

ภาคย่างกุ้งเป็นภาคที่มีประชากรมากที่สุดและมีความหนาแน่นมากที่สุด ส่วนรัฐกะยามีประชากรน้อยที่สุด ในแง่ของพื้นที่ รัฐฉานมีพื้นที่ใหญ่ที่สุด ส่วนดินแดนสหภาพเนปยีดอมีพื้นที่เล็กที่สุด

ลำดับชั้นเขตการปกครอง

ระดับ	ระดับที่ 1	ระดับที่ 2		ระดับที่ 3	ระดับที่ 4	ระดับที่ 5
ประเภท เขตการปกครอง	ดินแดนสหภาพ (ပြည်တောင်စုနယ်မြေ)	–	จังหวัด (ခရိုင်)	อำเภอ (မြို့နယ်)*	แขวง (ရပ်ကွက်)	–
	ภาค (တိုင်းဒေသကြီး) รัฐ (ပြည်နယ်)				แขวง (ရပ်ကွက်)	–
					ตำบล (ကျေးရွာအုပ်စု)	หมู่บ้าน (ကျေးရွာ)
		เขตปกครองตนเอง (ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရတိုင်း)
		พื้นที่ปกครองตนเอง (ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရဒေသ)

อำเภอบางอำเภอแบ่งออกเป็นกิ่งอำเภอ (မြို့နယ်ခွဲ)

รายชื่อเขตการปกครอง

ภาค รัฐ และดินแดนสหภาพ

ชื่อ	ภาษาพม่า	เมืองหลัก	รหัสไอเอสโอ^[1]	ภูมิภาค	ประชากร (ค.ศ. 2014)	พื้นที่ (ตร.กม.)	ประเภท
ภาคซะไกง์	စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး	โมนยวา	MM-01	เหนือ	5,325,347^[2]	93,704.8	ภาค
ภาคตะนาวศรี	တနင်္သာရီတိုင်းဒေသကြီး	ทวาย	MM-05	ใต้	1,408,401^[2]	44,344.9	ภาค
ภาคพะโค	ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး	พะโค	MM-02	ตอนล่าง	4,867,373^[2]	39,402.3	ภาค
ภาคมะกเว	မကွေးတိုင်းဒေသကြီး	มะกเว	MM-03	กลาง	3,917,055^[2]	44,820.6	ภาค
ภาคมัณฑะเลย์	မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး	มัณฑะเลย์	MM-04	กลาง	6,165,723^[2]	37,945.6	ภาค
ภาคย่างกุ้ง	ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး	ย่างกุ้ง	MM-06	ตอนล่าง	7,360,703^[2]	10,276.7	ภาค
ภาคอิรวดี	ဧရာဝတီတိုင်းဒေသကြီး	พะสิม	MM-07	ตอนล่าง	6,184,829^[2]	35,031.8	ภาค
รัฐกะชีน	ကချင်ပြည်နယ်	มยิจีนา	MM-11	เหนือ	1,689,441^[2]	89,041.8	รัฐ
รัฐกะยา	ကယားပြည်နယ်	ลอยกอ	MM-12	ตะวันออก	286,627^[2]	11,731.5	รัฐ
รัฐกะเหรี่ยง	ကရင်ပြည်နယ်	พะอัน	MM-13	ใต้	1,574,079^[2]	30,383	รัฐ
รัฐฉาน	ရှမ်းပြည်နယ်	ตองจี	MM-17	ตะวันออก	5,824,432^[2]	155,801.3	รัฐ
รัฐชีน	ချင်းပြည်နယ်	ฮาคา	MM-14	ตะวันตก	478,801^[2]	36,018.8	รัฐ
รัฐมอญ	မွန်ပြည်နယ်	เมาะลำเลิง	MM-15	ใต้	2,054,393^[2]	12,296.6	รัฐ
รัฐยะไข่	ရခိုင်ပြည်နယ်	ซิตตเว	MM-16	ตะวันตก	3,188,807^[2]	36,778.0	รัฐ
ดินแดนสหภาพเนปยีดอ	နေပြည်တော် ပြည်ထောင်စုနယ်မြေ	เนปยีดอ	MM-18	กลาง	1,160,242^[2]	7,054	ดินแดนสหภาพ

พื้นที่ปกครองตนเองและเขตปกครองตนเอง

ชื่อ	ภาษาพม่า	เมืองหลัก	ภูมิภาค	รัฐ/ภาค	ประเภท	ภาษา
พื้นที่ปกครองตนเองโกก้าง	ကိုးကန့်ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရဒေသ	เล่าไก่	ตะวันออก	รัฐฉาน	พื้นที่ปกครองตนเอง	ภาษาจีนกลาง
พื้นที่ปกครองตนเองดะนุ	ဓနုကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရဒေသ	ป๊างตะร่า	ตะวันออก	รัฐฉาน	พื้นที่ปกครองตนเอง	ภาษาดะนุ
พื้นที่ปกครองตนเองนาคา	နာဂကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရဒေသ	ละแฮ	เหนือ	ภาคซะไกง์	พื้นที่ปกครองตนเอง	ภาษานาคา
พื้นที่ปกครองตนเองปะหล่อง	ပလောင်းကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရဒေသ	น้ำสั่น	ตะวันออก	รัฐฉาน	พื้นที่ปกครองตนเอง	ภาษาปะหล่อง
พื้นที่ปกครองตนเองปะโอ	ပအိုဝ့်ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရဒေသ	หัวพง	ตะวันออก	รัฐฉาน	พื้นที่ปกครองตนเอง	ภาษากะเหรี่ยงปะโอ
เขตปกครองตนเองว้า	ဝကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရတိုင်း	หัวป่าง	ตะวันออก	รัฐฉาน	เขตปกครองตนเอง	ภาษาว้า