เลดีเจน เกรย์

เลดีเจน เกรย์ (อังกฤษ: Lady Jane Grey; 1536/1537 -12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1554) หรือนามหลังการสมรสว่า เลดีเจน ดัดลีย์ (Lady Jane Dudley)^[2] มีสมัญญาว่า ราชินีเก้าวัน^[3] เป็นธิดาของเลดีฟรานเซส แบรนดอน และเฮนรี เกรย์ (ดำรงตำแหน่งดยุกแห่งซัฟโฟล์ก) พระราชสมภพที่แบรดเกรทท์พาร์กในเลสเตอร์เชอร์ เมื่อเดือนตุลาคม ค.ศ. 1537 แต่งานวิจัยยุคหลังระบุว่าพระนางน่าจะพระราชสมภพในลอนดอน ในช่วงปลายปี ค.ศ. 1536 หรือต้นฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ. 1537^[4][5] และเป็นพระราชปนัดดาของพระเจ้าเฮนรีที่ 7 แห่งอังกฤษ

เจน เกรย์
สมเด็จพระราชินีนาถแห่งอังกฤษและไอร์แลนด์ (พิพาท)
ครองราชย์	10 กรกฎาคม 1553 – 19 กรกฎาคม 1553[1]
ก่อนหน้า	พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 6
ถัดไป	พระนางแมรีที่ 1
พระราชสมภพ	1536/1537
สวรรคต	12 กุมภาพันธ์ 1554 (16–17 ปี) หอคอยแห่งลอนดอน ลอนดอน
ฝังพระศพ	โบสถ์เซนต์ปีเตอร์แอดวินซูลา หอคอยลอนดอน
พระราชสวามี	ลอร์ดกิลฟอร์ด ดัดลีย์
พระราชบิดา	เฮนรี เกรย์ ดยุกที่ 1 แห่งซัฟโฟล์ก
พระราชมารดา	ฟรานเซส แบรนดอน
ศาสนา	โปรเตสแตนต์
ลายพระอภิไธย

เลดีเจน เกรย์ได้ทรงเข้าไปเรียนรู้ และอบรมมารยาทในวังภายใต้พระราชินูปถัมภ์ของแคเทอริน พาร์ มเหสีองค์สุดท้ายในรัชสมัยของพระเจ้าเฮนรีที่ 8

เลดี้เจน มีความสนิทสนมกับพระญาติเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด พระโอรสองค์เดียวในพระเจ้าเฮนรี่ที่ 8 ซึ่งต่อมาเจ้าชายเอ็ดเวิร์ดก็ได้ขึ้นครองราชย์ และได้เสด็จสวรรคตตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ และทรงทำพินัยกรรมให้เลดีเจนเป็นพระราชินีองค์ต่อไป โดยข้ามรัชทายาทอันดับหนึ่ง เจ้าหญิงแมรีและรัชทายาทอันดับสอง เจ้าหญิงเอลิซาเบธ ก่อให้เกิดความขัดแย้งขึ้น โดยเจ้าหญิงแมรีเป็นฝ่ายชนะ

รัชกาลของสมเด็จพระราชินีนาถเจนสิ้นสุดใน 9 วัน (บางแหล่งข้อมูลกล่าวว่า 13 หรือ 11 วัน) เจ้าหญิงแมรีทรงขึ้นครองราชย์เป็นสมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งอังกฤษ และทรงสำเร็จโทษเลดีเจน เกรย์ ในหอคอยลอนดอนด้วยการตัดพระเศียร