เลฟ คาเมเนฟ

เลฟ โบรีโซวิช คาเมเนฟ^[a] (นามแรกเกิด โรเซนเฟล์ด;^[b] 18 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 6 กรกฎาคม] ค.ศ. 1883 – 25 สิงหาคม ค.ศ. 1936) เป็นนักปฏิวัติบอลเชวิคและหนึ่งในนักการเมืองคนสำคัญของสหภาพโซเวียต

เลฟ คาเมเนฟ
Лев Каменев
คาเมเนฟ ป.ทศวรรษ 1920
รองประธานคณะกรรมการราษฎรแห่งสหภาพโซเวียต
ดำรงตำแหน่ง 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1923 – 16 มกราคม ค.ศ. 1926
หัวหน้ารัฐบาล	วลาดีมีร์ เลนิน อะเลคเซย์ รืยคอฟ
ผู้อำนวยการสถาบันเลนินแห่งคณะกรรมการกลาง
ดำรงตำแหน่ง 31 มีนาคม ค.ศ. 1923 – ค.ศ. 1926
ก่อนหน้า	สถาปนาตำแหน่ง
ถัดไป	อีวาน สควอร์ซอฟ-สเตปานอฟ
ประธานคณะกรรมการบริหารกลางแห่งรัฐสภาโซเวียตแห่งรัสเซียทั้งปวง
ดำรงตำแหน่ง 9 – 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1917
ก่อนหน้า	นีโคไล ชเฮอิดเซ
ถัดไป	ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	เลโอ โรเซนเฟล์ด 18 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 6 กรกฎาคม] ค.ศ. 1883 มอสโก จักรวรรดิรัสเซีย
เสียชีวิต	25 สิงหาคม ค.ศ. 1936(1936-08-25) (53 ปี) มอสโก รัสเซียโซเวียต สหภาพโซเวียต
สาเหตุการเสียชีวิต	การประหารชีวิตด้วยการยิงเป็นชุด
สัญชาติ	โซเวียต
เชื้อชาติ	รัสเซีย
พรรคการเมือง	พรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (ค.ศ. 1901–1903) พรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1903–1918) พรรคคอมมิวนิสต์รัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1918–1927, ค.ศ. 1928–1932, ค.ศ. 1933–1934)
คู่สมรส	ออลกา บรอนสเตย์น ตาเตียนา เกลโบวา
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยมอสโก

คาเมเนฟเกิดที่มอสโกในครอบครัวที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมการเมืองปฏิวัติเมื่อทศวรรษ 1870 เขาเข้าร่วมพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (RSDLP) ใน ค.ศ. 1901 และดำเนินกิจกรรมปฏิวัติในมอสโกและเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก เขามีส่วนร่วมในระหว่างการปฏิวัติล้มเหลว ค.ศ. 1905 และต่อมาจึงย้ายไปต่างประเทศเมื่อ ค.ศ. 1908 คาเมเนฟกลายเป็นสมาชิกเริ่มแรกของบอลเชวิคและเป็นผู้ร่วมงานคนสนิทของวลาดีมีร์ เลนิน จากนั้นใน ค.ศ. 1914 เขาถูกจับกุมหลังเดินทางกลับมาเมืองหลวงและถูกเนรเทศไปยังไซบีเรีย เขาเดินทางกลับมาเซนต์ปีเตอส์เบิร์กอีกครั้งภายหลังการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ซึ่งส่งผลให้ระบอบราชาธิปไตยซาร์เป็นอันสิ้นสุด ใน ค.ศ. 1917 เขาดำรงตำแหน่งซึ่งเปรียบได้กับประมุขแห่งรัฐคนแรกของสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย คาเมเนฟไม่เห็นด้วยกับกลยุทธ์ของเลนินในการจราจลด้วยอาวุธระหว่างการปฏิวัติเดือนตุลาคม แต่เขาก็ยังคงอยู่ในตําแหน่งที่มีอํานาจหลังจากการล่มสลายของรัฐบาลชั่วคราว ต่อมาเมื่อ ค.ศ. 1919 เขาได้รับเลือกเป็นสมาชิกเต็มของโปลิตบูโรชุดแรก

ในช่วงการป่วยระยะสุดท้ายของเลนินระหว่าง ค.ศ. 1923–1924 คาเมเนฟจึงรักษาการตำแหน่งผู้นำสหภาพโซเวียต โดยเขาได้ก่อตั้งกลุ่มตรอยกา (troika) ร่วมกับกรีโกรี ซีโนเวียฟ และโจเซฟ สตาลิน ทำให้เลออน ทรอตสกี เริ่มเสื่อมอำนาจลง ในเวลาต่อมาสตาลินหันหลังให้กับอดีตพันธมิตรของเขาและขับไล่คาเมเนฟออกจากตําแหน่งผู้นําของโซเวียต คาเมเนฟและซีโนเวียฟจึงให้การสนับสนุนทรอตสกีในภายหลังและจัดตั้งแนวร่วมฝ่ายค้านขึ้นตั้งแต่ ค.ศ. 1926–1927 เขาถูกขับออกจากพรรคถึงสามครั้งและถูกจับกุมใน ค.ศ. 1935 ภายหลังการลอบสังหารเซียร์เกย์ คีรอฟ และกลายเป็นหัวหน้าจำเลยในการพิจารณาคดี 16 จำเลย ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของการกวาดล้างใหญ่ในสหภาพโซเวียต คาเมเนฟถูกตัดสินว่ามีความผิดในระหว่างการพิจารณาคดี และถูกประหารชีวิตด้วยการยิงเป็นชุดเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1936 เขาบังเอิญเสียชีวิตในวันเดียวกับเซียร์เกย์ คาเมเนฟ ซึ่งทั้งสองคนไม่มีความเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด