เศรษฐกิจกัมพูชา

เศรษฐกิจในกัมพูชามีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในทศวรรษที่ผ่านมา แต่การเติบโตก็ยังต่ำเมื่อเทียบกับประเทศเพื่อนบ้าน กิจกรรมทางเศรษฐกิจที่สำคัญภายในประเทศคือการเกษตร โรงงานอุตสาหกรรมมีความหลากหลายแต่เป็นโรงงานขนาดเล็ก ภาคบริการส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการค้าและความบันเทิง มีรายงานว่าพบน้ำมันและก๊าซธรรมชาติตามแนวชายฝั่ง

เศรษฐกิจกัมพูชา
สกุลเงิน	เรียลกัมพูชา (KHR, ៛)
ปีงบประมาณ	Calendar year
ภาคีการค้า	WTO, ASEAN, AFTA, G77, SCO
สถิติ
จีดีพี	$26.730 billion (nominal, 2019 est.)[1] $76.934 billion (PPP, 2019 est.)[1]
จีดีพีเติบโต	7.5% (2018) 7.1% (2019e) 2.5% (2020B) 1.0% (2020LC) 5.9% (2021B) 3.9% (2021LC)[2][note 1]
จีดีพีต่อหัว	$1,621 (nominal, 2019 est.)[1] $4,664 (PPP, 2019 est.)[1]
ภาคจีดีพี	agriculture: 34.7% industry: 24.3% services: 41.0% (2012 est.)[3]
เงินเฟ้อ (CPI)	2.5% (2020 est.)[1]
ประชากรยากจน	17.7% (2012, World Bank)[4] N/A on less than $3.20/day[5]
จีนี	36.0 medium (2013)[6]
แรงงาน	9,230,114 (2019)[7] 81.1% employment rate (2016)[8]
ภาคแรงงาน	agriculture: 48.7% industry: 19.9% services: 31.5% (2013 est.)[3]
ว่างงาน	0.3% (2017 est.)[3] high underemployment, according to official statistics
อุตสาหกรรมหลัก	tourism, garments, construction, rice milling, fishing, wood and wood products, rubber, cement, gem mining, textiles
อันดับความคล่องในการทำธุรกิจ	144th (medium, 2020)[9]
การค้า
มูลค่าส่งออก	$11.42 billion (2017 est.)[3]
สินค้าส่งออก	clothing, timber, rubber, rice, fish, tobacco, footwear
ประเทศส่งออกหลัก	สหรัฐ 21.5%  สหราชอาณาจักร 9%  เยอรมนี 8.6%  ญี่ปุ่น 7.6%  จีน 6.9%  แคนาดา 6.7%  สเปน 4.7%  โปแลนด์ 4.5% (2017)[3]
มูลค่านำเข้า	$14.37 billion (2017 est.)[3]
สินค้านำเข้า	petroleum products, cigarettes, gold, construction materials, machinery, motor vehicles, pharmaceutical products
ประเทศนำเข้าหลัก	จีน 34.1%  สิงคโปร์ 12.8%  ไทย 12.4%  เวียดนาม 10.1% (2017)[3]
FDI	$29.17 billion (2014 est.)[3] Abroad: N/A
หนี้ต่างประเทศ	$11.87 billion (31 December 2017 est.)[3]
การคลังรัฐบาล
หนี้สาธารณะ	30.4% of GDP (2017 est.)[3]
รายรับ	3.947 billion (2017 est.)[3]
รายจ่าย	4.354 billion (2017 est.)[3]
ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจ	$934 million pledged in grants and concessional loans for 2011 by international donors
อันดับความเชื่อมั่น	Standard & Poor's:[10] B+ (domestic) B+ (foreign) BB- (T&C assessment)
ทุนสำรอง	$12.2 billion (31 December 2017 est.)[3]
แหล่งข้อมูลหลัก: CIA World Fact Book หน่วยทั้งหมด หากไม่ระบุ ถือว่าเป็นดอลลาร์สหรัฐ

ในช่วง พ.ศ. 2538 รัฐบาลพยายามใช้นโยบายที่มีความมั่นคงกับหุ้นส่วน ทำให้เศรษฐกิจมหภาคมีประสิทธิภาพดี การเติบโตใน พ.ศ. 2538 คาดว่าเป็น 7% เพราะมีการปรับปรุงการผลิตทางการเกษตรโดยเฉพาะข้าว การเติบโตทางด้านการปลูกข้าวและการบริการยังคงต่อเนื่อง การนำเข้าเพิ่มขึ้นเพราะสามารถเข้าถึงแหล่งทุนภายนอกได้ การส่งออกเพิ่มขึ้น

หลังจากที่เศรษฐกิจมหภาคมีความเข้มแข็งประมาณ 4 ปี เศรษฐกิจของกัมพูชามีการเติบโตอย่างช้าๆในช่วง พ.ศ. 2540 – 2541 เพราะวิกฤติเศรษฐกิจในภูมิภาค การต่อสู้ทางการเมืองภายในประเทศ การลงทุนของต่างชาติและการท่องเที่ยวลดลง และเกิดภัยแล้งใน พ.ศ. 2541 ใน พ.ศ. 2542 ซึ่งเป็นปีที่มีสันติภาพอย่างสมบูรณ์ครั้งแรกในรอบ 30 ปี ทำให้การเติบโตทางเศรษฐกิจและการบริโภคเพิ่มขึ้น 4% ผลจากการทำสงครามยาวนานในประเทศ ทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ขาดการศึกษา ทักษะในการทำงานรวมทั้งขาดโครงสร้างพื้นฐาน ความไม่มั่นคงทางการเมืองและการฉ้อราษฎร์บังหลวงภายในรัฐบาลทำให้การลงทุนลดลง และลดความช่วยเหลือจากต่างชาติลงด้วย