เสริม ณ นคร

ชีวิส่วนตัว

พล.อ. เสริม ณ นคร เป็นบุตรของพ.ท. ชุบ และนางละมุน ณ นคร จบการศึกษาจากโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย และโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า พล.อ. เสริม ณ นคร สมรสกับ คุณหญิงแสงเดือน ณ นคร มีธิดา 2 คน

เสียชีวิต

พล.อ. เสริม ณ นคร ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 ที่โรงพยาบาลวชิรพยาบาล เนื่องจากติดเชื้อในกระแสเลือดจากโรคมะเร็ง สิริอายุได้ 88 ปี มีการสวดพระอภิธรรมศพที่วัดมกุฏกษัตริยารามราชวรวิหาร และงานพระราชทานเพลิงศพมีขึ้น ณ วัดเทพศิรินทราวาสราชวรวิหาร ในวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2553 โดยมี สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จเป็นองค์ประธานในพิธี

เข้ารับราชการครั้งแรกเป็นผู้บังคับหมวดกองพันทหารปืนใหญ่ที่ 4 จากนั้นจึงเลื่อนขั้นและยศตามลำดับ อาทิ เสนาธิการทหารบก ผู้บัญชาการทหารบก^[2] และผู้บัญชาการทหารสูงสุด^[3] โดยได้รับพระราชทานยศ พลเอก^[4] พลเรือเอก และพลอากาศเอก นอกจากนี้ยังได้รับพระมหากรุณาธิกุลโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้เป็นองครักษ์เวร และตุลาการศาลทหารสูงสุด ทั้งยังเคยปฏิบัติราชการพิเศษ อาทิ ราชการสนามกรณีพิพาทอินโดจีน สงครามมหาเอเชียบูรพา สงครามเกาหลี และสงครามเวียดนาม จนได้รับลีเจียนออฟเมอริต จากรัฐบาลสหรัฐอเมริกา ในฐานะปฏิบัติหน้าที่ดีเด่นระหว่างดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการกองกำลังทหารไทยในสาธารณรัฐเวียดนาม

เขานับได้ว่าเป็นผู้พัฒนากองทัพบกทุกด้านตามพื้นฐานนโยบายแห่งชาติ โดยเสริมสร้างกำลังรบให้สามารถเผชิญกับภัยคุกคามทั้งภายในและภายนอกประเทศ รวมทั้งเป็นผู้ริเริ่มแนวคิดจัดตั้งกองกำลังทหารพราน เพื่อเป็นกำลังสำรองเพื่อนำไปใช้ในการต่อสู้การป้องกันการก่อการร้าย

เขาเคยดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาล พลเอก เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ (คณะรัฐบาลชุดที่ 41)^[5] และในรัฐบาล พลเอก เปรม ติณสูลานนท์ (คณะรัฐมนตรีชุดที่ 42)^[6] เคยได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในปี พ.ศ. 2516^[7] อีกทั้งยังมีส่วนเกี่ยวข้องในเหตุการณ์กบฏ 26 มีนาคม พ.ศ. 2520 ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการรักษาพระนครในเหตุการณ์ รัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2520

ในเหตุการณ์กบฏเมษาฮาวาย ระหว่างวันที่ 1 - 3 เมษายน พ.ศ. 2524 และเหตุการณ์กบฏ 9 กันยา โดยเฉพาะในเหตุการณ์กบฏ 9 กันยา ได้ถูกคณะผู้ก่อการประกาศชื่อให้เป็นหัวหน้าด้วย

• พ.ศ. 2518 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[8]
• พ.ศ. 2510 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[9]
• พ.ศ. 2518 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)^[10]
• พ.ศ. 2505 – เหรียญชัยสมรภูมิ สงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ส.)^[11]
• พ.ศ. 2496 – เหรียญชัยสมรภูมิ การร่วมรบกับสหประชาชาติ ณ ประเทศเกาหลี (ช.ส.)^[12]
• พ.ศ. 2516 – เหรียญชัยสมรภูมิ การรบ ณ สาธารณรัฐเวียดนาม (ช.ส.) (ประดับเปลวระเบิด)^[13]
• พ.ศ. 2518 – เหรียญพิทักษ์เสรีชน ชั้นที่ 1 (ส.ช.)^[14]
• พ.ศ. 2511 – เหรียญราชการชายแดน (ช.ด.)^[15]
• พ.ศ. 2496 – เหรียญจักรมาลา (ร.จ.ม.)^[16]
• พ.ศ. 2524 – เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1^[17]
• พ.ศ. 2507 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 3 (ภ.ป.ร.3)^[18]
• พ.ศ. 2493 – เหรียญบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 9 (ร.ร.ศ.9)
• พ.ศ. ไม่ปรากฎ – เหรียญกาชาดสมนาคุณ ชั้นที่ 1 (เหรียญทอง)

เครื่องอิสริยาภรณ์สากล

•  สหประชาชาติ :
  • พ.ศ. 2496 - เหรียญสหประชาชาติเกาหลี^[19]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ

•  เวียดนามใต้ :
  • พ.ศ. 2514 - แกลแลนทรี่ครอส ประดับใบปาร์ม
•  สหรัฐ :
  • พ.ศ. 2519 - ลีเจียนออฟเมอริต ชั้นนายทหาร^[20]

•  มาเลเซีย :
  • พ.ศ. 2522 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์หยาง มูเลีย เซเตีย มาห์โกตา ชั้นที่ 1^[21]
•  เกาหลีใต้ :
  • พ.ศ. 2524 - เครื่องอิสริยาภรณ์กิตติคุณแห่งการทูต ชั้นที่ 1^[22]