เอ็มแรป

ยานยนต์หุ้มเกราะขนาดเบาที่ออกแบบมาเพื่อต้านทานทุ่นระเบิดโดยเฉพาะ ได้รับการแนะนำครั้งแรกในยานพาหนะพิเศษในคริสต์ทศวรรษ 1970 โดยกองทัพบกโรดีเชีย และได้รับการพัฒนาเพิ่มเติมโดยผู้ผลิตในประเทศแอฟริกาใต้ โดยเริ่มใน ค.ศ. 1974 ด้วยรถลำเลียงพลหุ้มเกราะ (APC) ฮิปโป^[4][5] ขั้นตอนแรกในกองกำลังป้องกันแอฟริกาใต้เป็นบอสวาร์ก ซึ่งเป็นอูนิมอกที่ติดตั้งถังเบี่ยงเบนทุ่นระเบิดบนแชสซีเพื่อปกป้องลูกเรือ ต่อมาคือยานพาหนะที่สร้างขึ้นโดยเฉพาะรุ่นแรก ได้แก่ ฮิปโปและประเภทเบาอื่น ๆ พวกมันมีตัวถังรูปตัววีหุ้มเกราะโดยพื้นฐานแล้วติดตั้งบนแชสซีรถบรรทุก ส่วนรุ่นต่อไปเป็นตัวแทนโดยบัฟเฟล ซึ่งเป็นแชสซีอูนิมอกที่มีห้องคนขับที่มีการป้องกันทุ่นระเบิด และห้องลูกเรือที่มีการป้องกันทุ่นระเบิดติดตั้งอยู่ ยานพาหนะรุ่นแรก ๆ เหล่านี้ทำงานได้ดี แต่แชสซีนั้นบรรทุกเกินพิกัดและไม่คล่องตัวเมื่อขับทางขรุขระ ส่วนรถหุ้มเกราะทหารราบแคสเปอร์ได้รับการพัฒนาสำหรักองกำลังป้องกันแอฟริกาใต้หลัง ค.ศ. 1980^[6] นี่เป็นแรงบันดาลใจสำหรับโครงการเอ็มแรปอเมริกัน และพื้นฐานสำหรับยานพาหนะบางรายการของโครงการ^[7][8][9]

ใน ค.ศ. 2004 ทีเอสจี/เอฟพีไอ คูการ์ได้รับการออกแบบโดยทีมสหรัฐ ที่นำโดยสหราชอาณาจักร ตามข้อกำหนดของเหล่านาวิกโยธินสหรัฐ ซึ่งกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่เปิดตัวโครงการเอ็มแรป^[10][11] เนื่องจากในสหรัฐมีโรงงานเหล็กกล้า "คุณภาพเกราะ" เพียงสองแห่งเท่านั้น ได้แก่ บริษัทออริกอนสตีลมิลส์ และบริษัทอินเตอร์เนชันแนลสตีลกรุป (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทอาร์เซลอร์มิททาลของอินเดีย) ซึ่งมีคุณสมบัติในการผลิตเกราะเหล็กกล้าสำหรับกระทรวงกลาโหมสหรัฐ โดยได้เจรจาเพื่อให้แน่ใจว่ามีเหล็กเพียงพอเพื่อให้ทันต่อการผลิต^[12]

โครงการเอ็มแรป

โครงการเอ็มแรปของกองทัพสหรัฐ ได้รับแจ้งจากการบาดเจ็บล้มตายของสหรัฐจากระเบิดแสวงเครื่องในช่วงสงครามอิรัก^[2]

มีการออกแบบยานพาหนะจำนวนหนึ่งจากผู้จำหน่ายหลายรายในฐานะส่วนหนึ่งของโครงการเอ็มแรป ยานพาหนะมักจะมีตัวถังรูปตัว "วี" เพื่อเบี่ยงเบนแรงระเบิดจากทุ่นระเบิดหรือระเบิดแสวงเครื่องใต้ตัวรถ ซึ่งจะช่วยปกป้องรถและผู้โดยสาร^[14] ทั้งนี้ เอ็มแรปมีน้ำหนัก 14 ถึง 18 ตัน สูง 9 ฟุต (2.7 เมตร) และมีราคาระหว่าง 500,000 ดอลลาร์สหรัฐถึง 1,000,000 ดอลลาร์สหรัฐ^[14][15]

บริษัทต่อไปนี้นำเสนอการออกแบบ:

• อาร์เมอร์โฮลดิงส์ (เข้าซื้อกิจการโดยบีเออี ซิสเต็มส์ เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม ค.ศ. 2007)^[16]
• บีเออี ซิสเต็มส์
• ฟอร์ซโพรเทกชัน อิงก์ (FPI)
• เจเนอรัลไดนามิกส์แลนด์ซิสเต็มส์ (GDLS)
• เจเนอรัลเพอร์เพิสวีฮิเคิลส์ (GPV)
• นาวิสตาร์อินเตอร์เนชันแนลมิลิทรีกรุป (IMG)
• ออชคอชทรัก
• โพรเทกเต็ดวีฮิเคิลอินคอร์ปอเรเต็ด (PVI)
• เท็กซ์ตรอนมารีนแอนด์แลนด์ซิสเต็มส์

โดยมีแผนที่จะรวมสถานีอาวุธระยะไกลอย่างโครวส์ II, เกราะต้านระเบิดเจาะเกราะอย่างแฟรกคิต 6 และระบบต่อต้านพลซุ่มยิงอย่างบูมเมอแรงบนเอ็นแรปจำนวนมากในการรบ^{[ต้องการอ้างอิง]}

ชั้นเอ็มแรปแบ่งออกเป็นสามประเภทตามน้ำหนักและขนาด

หมวดที่หนึ่ง (เอ็มแรป-เอ็มอาร์ยูวี)

รถหุ้มเกราะต้านทานทุ่นระเบิด (MRUV) มีขนาดเล็กกว่าและเบากว่า โดยออกแบบมาสำหรับปฏิบัติการในเมือง ซึ่งยานพาหนะเอ็มแรปหมวด 1 ที่ได้รับการสั่งซื้อหรือประจำการอยู่ ได้แก่:

• บีเออี เคแมน ขับเคลื่อน 4 ล้อ – ได้รับการสั่งซื้อ 2,864 คัน^[17][18][19]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถหุ้มเกราะต้านทานทุ่นระเบิดและซุ่มโจมตี

• Associated Press article about MRAPs in Iraq (9 May 2008)
• "United States Marine Corps article". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-02-28.
• Global Security
• The heavyweights take on ballistics
• Billions Needed for New Armored Trucks
• Blast Resistant vs Armored
• MRAP Technical Manuals
• MRAP - on Defense Update.com
• International Trucks/Plasan Sasa MRAP
• Pentagon balked at pleas from officers in field for safer vehicles (USA Today 7-16-07)
• Troops receive their first MaxxPro MRAPs in Iraq (video)
• Study Faults Delay of Armored Trucks for Iraq
• Austrian Armored MRAP design.