Kapayapaan
Ang kapayapaan ay ang kalagayan ng pagkakaroon ng katahimikan at katiwasayan. Ito ang katayuan sa panahon na walang gulo, away, alitan, o digmaan.[1]
Mga singkahulugan
Katumbas ito ng kapanatagan, mapayapa, payapa, panatag, tiwasay, tahimik[2], kalmado, kalmante, kahinahunan, mahinahon, hindi maligalig, walang istorbo, walang kalikutan, matiwasay, trangkilo, tampay, matampay, matining, mahumaymay, apasible, matimpi, walang tinag, walang galaw, malamikmik, walang tigatig, serenidad, trankilidad, malubag, nakatahan, nakahunusdili, nakakalma, malamig, nakahupa, nakalubay, nagpalindaya ,tahimik, at naglubay.[3]
Tingnan din
- Namayapa o pamamayapa, sa diwang namatay na, yumao na, o sumakabilang-buhay na.
Kapayapaan [Tahimikan ayaw nga gulo at gusto nga kaayosan]
Mga sanggunian
Ang lathalaing ito na tungkol sa Etika ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.