Edirne

Edirne ilinin merkezi olan şehir

Edirne, Türkiye'nin Edirne ilinin merkezi olan şehir. Marmara Bölgesi'nin Trakya kesiminde, Yunanistan ve Bulgaristan sınırında yer almaktadır. Edirne, 1363'ten 1453'e kadar Osmanlı İmparatorluğu'nun başkentiydi. 2020 sayımına göre toplam nüfusu 180.901'dir.

Edirne
Şehir
Selimiye Camii
Türkiye üzerinde Edirne
Edirne
Edirne
Avrupa üzerinde Edirne
Edirne
Edirne
Edirne (Avrupa)
Asya üzerinde Edirne
Edirne
Edirne
Edirne (Asya)
Koordinatlar: 41°40′37″K 26°33′20″D / 41.67694°K 26.55556°D / 41.67694; 26.55556
ÜlkeTürkiye
BölgeMarmara Bölgesi
İlEdirne
İdare
 • Belediye başkanıFiliz Gencan Akın (CHP)
Yüzölçümü
 • Toplam844 km²
Rakım41 m
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
Posta kodu
22100
Alan kodu0 284
Plaka kodu22

Etimoloji

Şehir Roma İmparatoru Hadrianus tarafından kuruldu ve Hadrianopolis (İngilizceAdrianople, /ˌdriəˈnpəl/; GrekçeἉδριανούπολις) adını aldı. Daha önce Uskudama[1] adında eski bir Trak yerleşimiydi. Osmanlı dönemi'ndeki adı Edrine (ادرنه) yunanca adından türetildi. İngilizcede Adrianople olarak yazılır, 1928'deki Türk harf devrimi'nin ardından Edirne uluslararası alanda kabul edilen yeni adı olmuştur.

Coğrafya

Edirne hakkında kısa bir video.

Türkiye'yi Avrupa'ya bağlayan karayolu üzerinde yer alan sınır şehridir. Edirne, Tunca, Arda ve Meriç ırmaklarının buluştuğu düzlükte kurulmuştur. Karasal iklim hakimdir. Yunanistan ve Bulgaristan'ın yanında kuruludur. Şehir merkezi Yunanistan'a 7 km, Bulgaristan'a 17 km uzaklığındadır.

Tarih

Birinci Balkan Savaşı sonrasında şehre giren Bulgar kuvvetleri.

Edirne civarına bilinen ilk yerleşimciler, Trak kabilelerinden Odrisler ve Bettegerilerdir.[2] Yaygın görüşe göre günümüzde Edirne'nin bulunduğu Meriç ile Tunca nehirlerinin birleştiği yere Odrisler tarafından, Odris veya Odrisia adı verilen açık bir şehir veya pazar yeri kurulmuştu.[2] MÖ 1400-1200 yılları arasında bölge Akaların eline geçti ve bu dönemden sonra "polis" hâline getirildi.[2] Ahameniş İmparatoru I. Darius'un MÖ 510'larda yıllarında İskitler üzerine düzenlediği sefer sırasında bölge Pers hakimiyetine girdi.[2] MÖ 460 yılında I. Teres hükümdarlığında bağımsızlığını ilan eden Odrisler, tekrar bölgenin hakimi oldu.[3] MÖ 340 yılında II. Filip hükümdarlığındaki Makedonların eline geçen yerleşim yeri, bu dönemde Orestia adıyla anılmaya başlandı.[2] Bölge, daha sonraları Kelt istilalarına da uğradı.[2] Makedonların kontrolündeki Orestia, MÖ 168'de Romalıların eline geçti.[2] Roma İmparatoru Hadrianus'un MÖ 123-124 yılları arasında gerçekleştirdiği doğu seyahati sırasında adı Hadrianapolis olarak değiştirilen Orestia'ya şehir statüsü verildi.[4] Roma İmparatorluğu'nun 395 yılında ikiye ayrılmasının ardından Bizans İmparatorluğu'nun kontrolünde kalan Hadrianapolis, bu dönemde Got, Hun, Peçenek, Avar ve Bulgar saldırılarına maruz kaldı.[4]

813 yılında Bulgaristan Hanı Krum tarafından ele geçirilen şehir,[5] Krum'un ölümü sonrasında tahta geçen Omurtag'ın Bizans İmparatoru V. Leon arasında 815 yılında yapılan antlaşmayla birlikte iki devlet arasında otuz yıllık barış sağlanırken şehrin kontrolü Bizans İmparatorluğu'na bırakıldı.[6]

1000'li yıllarda şehir, birkaç defa Peçenek ve Kuman saldırısına uğrasa da Bizans İmparatorluğu kontrolünde kaldı.[7] Haçlı Seferleri sırasında çeşitli saldırılara uğrarken, Latin İmparatorluğu kontrolüne giren şehirde Bulgarlarla 1205'te yapılan muharebede Latinler mağlup oldu. Latin İmparatorluğu'nun 1261 yılında yıkılması sonrasında Hadrianapolis Bulgarların yönetimine girdi. Farklı kaynaklara göre 1361-1371 yılları arasında değişiklik gösteren süreçte şehir Osmanlı İmparatorluğu topraklarına katıldı.[8] Türklerin eline geçince adı Edirne olarak değişen ve daha sonradan Osmanlı İmparatorluğu'na başkentlik yapan şehir, 1453'te İstanbul'un başkent olmasından sonra da önemini kısmen yitirse de, padişahların gözde yerlerinden biri ve canlı bir ticari ve idari merkez olarak kalmıştır.[9] 18. yüzyılda yangınlar ve depremle sarsılan kentin gelişimine en büyük darbeyi, bir zamanlar avantaj teşkil eden Balkanlara açılan kapı olma niteliğinin Osmanlı İmparatorluğu'nun gerilemeye başlamasıyla dezavantaja dönüşmesi vurmuştur. Yabancı işgalini ilk olarak 1828-29 yılındaki Osmanlı-Rus harbinde yaşayan şehir, 93 Harbi'nde (1877-1878) tekrar Ruslar tarafından işgal edilmiştir.

Edirne Vilayet Matbaası Müdürü Şevket Dağdeviren'in yazdığı 1892 tarihli salnameye göre; Edirne şehri, Edirne sancağı ile beraber 6 sancak, 21 kaza, 97 nahiye, 1620 köy ve 800.000 nüfusu olan Edirne Vilayeti'nin merkezidir.

Edirne Kazası, üç nahiye ile Edirne ve Karaağaç belediyelerinden oluşmaktadır. Kazada 306 mahalle, 154 köy ve 17132 evde 85733 kadın ve erkek nüfus vardır.

Edirne şehrinde 10780 evde 53348 nüfus vardır. Şehirde 157 cami ve mescit, 69 tekke ve zaviye, 35 medrese ve kütüphane, 52 okul, hapishane, jandarma dairesi, adliye telgraf dairesi, şeriat mahkemesi, hükûmet konağı, askerlik dairesi, 4 askeri lise, 1 sivil lise, 1 erkek, 1 kız ortaokulu, numune çiftliği ile ziraat ve sanayi okulu vardır.[10]

3870 dükkân, 280 fırın, 37 han, 15 çalışır, 9 harap hamam, 134 değirmen, 7 un fabrikası, 5 matbaa, 568 oda, 148 samanlık ve ambar, 19476 parça bağ, 2315 bahçe, 5228 tarla, 278 çayır, 1657 arsa vardır.[11]

Bunların dışında 26 kilise ve manastır, 13 sinagog, 5 kışla, 11 karakol, 239 çeşme ve sebil, 5 imaret, 1 ıslahevi, 5 hastane, yangın kulesi, 6 buzhane, 2 reji ambarı, 1 gazhane, 15 kiremit ve tuğla ocağı, 87806 dönüm ekilir ve ekilmez arazi vardır.[11]

Şehir dışındaki kazada, 228 dükkân, 2 fırın, 16 han, 1 hamam, 78 değirmen, 6 un fabrikası, 104 ambar ve samanlık, 54 çiftlik, 6889 bağ, 43962 tarla, 131 bahçe, 1230 çayır, 58 mera, 16 orman, 448 arsa, 24 cami, 2 tekke, 32 kilise ve manastır, 20 tuğla ve kiremit ocağı, 29 çeşme, 997074 dönüm ekilir ve ekilmez arazi bulunmaktadır.

Edirne'de Meriç, Tunca ve Arda nehirleri etrafında 2315 parça bakımlı sebze, meyve ve dut bahçeleri vardır. Kayısı, erik, ayva, dut, muşmula ve diğer meyveleri boldur. İstanbul Yolu, Kıyık, Tekke Kapı, Yeni İmaret ve Yıldırım semtlerinde 37 yerde 19476 parça bağ bulunmaktadır. Yılda üzümden 300 milyon kilo şarap ve 4.600.000 kilo kadar rakı üretilir. Şarabın büyük bölümü Avrupa’ya ihraç edilir.[12]

Balkan Harbi'nde (1912-1913) ise Bulgarlar tarafından işgal edilmiştir. Birinci Balkan Savaşından sonra kabul edilen barış anlaşmasıyla Bulgaristan'a geçen kent, daha anlaşmanın mürekkebi kurumadan patlak veren İkinci Balkan Savaşı'ndan sonra tekrar Türk topraklarına katılmıştır. I. Dünya Savaşı'ndan Osmanlı İmparatorluğu'nun yenilgiyle çıkmasının ardından Edirne, Temmuz 1920'de Yunan işgaline uğradı; Türk Kurtuluş Savaşı'nın başarıyla sonuçlanmasıyla 25 Kasım 1922'de (Edirne'nin kurtuluşu) nihai olarak Türk egemenliğine girdi. Lozan Antlaşması ile Yunanistan'dan savaş tazminatı olarak geri alınan Karaağaç'ın 15 Eylül 1923'te Türkiye'ye katılmasıyla ilin sınırı bugünkü halini aldı. Antlaşma anısına inşa edilen Lozan Anıtı ilçenin Karaağaç mahallesindedir.

Edirne Kazası Nüfus Cetveli (1892)[12]
MilletKadınErkekToplam
İslam179481864936597
Rum139141434228256
Ermeni175316623415
Yahudi386741127979
Bulgar432949109239
Katolik97105202
Protestan182442
Latin213
Toplam41.92843.80585.733

Nüfus

Edirne'nin 100-2012 tarihleri arasındaki nüfusu.
YılToplamŞehirKır
1927[13]68.27934.52833.751
1935[14]82.50836.12146.387
1940[15]130.53245.68084.852
1945[16][a]68.15529.43938.716
1950[17]74.41230.42643.986
1955[18][b]60.79033.32527.465
1960[19]67.93439.41028.524
1965[20]78.16146.09132.070
1970[21]84.53153.80630.725
1975[22]94.44963.00131.448
1980[23]105.50371.91433.589
1985[24]120.66386.90933.754
1990[25][c]124.361102.34522.016
2000[26]140.830119.29821.532
2007[27]150.717136.07014.647
2008[28]153.199138.22214.977
2009[29]156.155141.57014.585
2010[30]152.993138.79314.200
2011[31]158.929144.53114.398
2012[32]162.161148.47413.687
2013[33]164.048150.26013.788
2014[34]165.979152.62813.351
2015[35]171.386158.36913.017
2016[35]173.037160.23312.804
2017[35]178.910166.49412.416
2018[35]180.327167.44312.884
2019[35]185.408172.80212.606
2020[35]180.901168.68012.221

Sanat ve kültür

Belediye binası

Bir zamanlar Osmanlı İmparatorluğu'na başkentlik yapmasından dolayı şehir han, cami, çarşı ve taş köprüler gibi tarihi eserlerle süslüdür.

Külliyeler

Camiler-Kiliseler-Sinagoglar

Edirne'de Mimar Sinan'ın "ustalık eserim" dediği Selimiye Camii, Üç Şerefeli Cami ve Eski Cami, Dar-ül Hadis Camii Edirne'nin en önemli eserlerini oluşturur.

Şehirde Hristiyan kültürüne ait Kaleiçinde bulunan İtalyan Katolik Kilisesi, Kıyıkta bulunan Sv.(Свети) Georgi Bulgar kilisesi ve Kirişhanede bulunan Sv. Konstantin-Elena Bulgar Kilisesi vardır. Şehrin Yahudi azınlığına ait Kaleiçi'nde bir de Edirne Büyük Sinagogu bulunur. Bu, Türkiye sınırları içerisindeki en büyük, Avrupa'daki 3. büyük sinagogdur.[36]

Selimiye Camii minaresinden Edirne'nin panoramik görüntüsü.

Kapalı çarşılar

Selimiye Arastası, Bedesten ve Alipaşa adlı üç kapalıçarşısı bulunmaktadır.

Edirne Sarayı

Osmanlı döneminde kullanılan saraydan o zamanlardan günümüzde adaletin timsali olan Adalet Kasrı haricinde bir bina kalmamıştır, önünde seng-i arz ve seng-i ibret. Kum Kasrı Hamamında restorasyon çalışmaları devam etmekte olup, restorasyon çalışmalarına başlanılan Matbah-ı Amire'de (Saray Mutfağı), 2013 yılı itibarıyla çalışmalar tamamlanmış bulunmaktadır.[37] Saray mutfağı müzeye dönüştürülecektir.[38]

El sanatları

Osmanlılar döneminde hastane olarak da kullanılan II. Beyazıt Külliyesi

Edirne, Osmanlı döneminde çini ve seramik sanatının önemli merkezlerindendi. Edirne'deki saray ve önemli binaların çinileri, şehrin sanatsal geleneğinin ürünleridir.[39]

Edirne'deki el sanatları üslubuna "Edirnekâri" (Edirne işi) adı verilir. Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti olduğu dönemden beri Edirne'deki el işleri yüksek nitelikleriyle beğeni toplamıştır. Günümüzde de bu gelenek ağaç ve oyma işlemeciliğinde devam etmekte; sandık ve dolap gibi ahşap malzemeler üzerine boya ile yapılan desenlerle kendini göstermektedir. Lake kap ve kutu yapımcılığı, çiçek ressamlığı, ciltçilik, hattatlık (özellikle talik yazı), ahşap oyuculuğu ve mezar taşçılığı, Edirne'deki diğer el sanatlarıdır.

Günümüzde süpürgecilik de bir el sanatı olarak varlığını sürdürmektedir. Turistik bir faaliyet haline dönüşen mis sabunculuğu da bir diğer geleneksel el sanatıdır.

Eğitim

Semtleri

Belediye başkanları

Osmanlı dönemi

ŞehreminiGörev BaşlangıcıGörev Bitişi
1Hacı Salim Efendi18781879
2Dilaver Bey18981903
3Fuat Bey19101913
4Dağdeviren Ahmet Bey19131918
5Şevket Bey19181920
6Yolageldili Kasım Bey19221923

Cumhuriyet dönemi

Belediye BaşkanıGörev BaşlangıcıGörev BitişiParti
1İbrahim Zağra19231925Cumhuriyet Halk Partisi
2Tevfik Sırrı Gür19251927
3Mithat Vardar19271930
4Ekrem Demiray19301935
5Ferit Çardaklı19351937
6Şerif Bilgen19371938
7Ferit Çardaklı19381939
8Şerif Bilgen19391939
9Hasan Osma19451946
10Tahsin Şıpka19461950
11Hasan Maksudoğlu19501952Demokrat Parti
12Sabahattin Parsoy19521954
13Ali Rıza Ataktürk19541955
14Ratip Kazancıgil19551955
15Nuri Alışkan19551960
16Binbaşı Saip Kızıltepe19601960Askerî
17Sadri Sarptır (Vali)19601963
18Burhan Işıkseren19631973Adalet Partisi
19Şevki Arman19731977
20Güngör Mazlum19771980Cumhuriyet Halk Partisi
21H. Ayhan Ergin19801981Askerî
22Alparslan Yalkın19811984
23İbrahim Ay19841989Anavatan Partisi
24Hamdi Sedefçi19891994Sosyaldemokrat Halkçı Parti
19941999Cumhuriyet Halk Partisi
25Cengiz Varnatopu19992004Anavatan Partisi
(24)Hamdi Sedefçi28 Mart 20048 Nisan 2014Cumhuriyet Halk Partisi
26Recep Gürkan8 Nisan 20144 Nisan 2024
27Filiz Gencan Akın4 Nisan 2024Görevde

Kaynak:[40]

Spor

Kırkpınar Yağlı Güreşleri şehirde düzenlenmektedir. Edirne'nin köklü kulübü Edirnespor bu şehirde oynamaktadır. Olin Edirne şehrin basketbol kulübüdür. Edirnespor Kulübü, 3. Lig'de oynamaktadır.

Kardeş şehirler

Edirne'de Yerel Medya

Yerel TV Kanalları

  • ETV (Edirne Televizyonu)

Yerel Radyo Kanalları

Yerel Gazeteler[46]

  • Edirne
  • Edirne Haber
  • Edirne'nin Sesi
  • Gündem
  • Hudut
  • Son Haber
  • Vatandaş
  • Yenigün
  • Batı Ekspres
  • Trakya
  • Gündem Saros
  • Medya Keşan
  • Uzunköprü

Ayrıca bakınız

Galeri

Notlar

Kaynakça

Dış bağlantılar