Slukderm
Die slukderm (Latyn: oesophagus) is 'n orgaan van die spysverteringstelsel in die dierlike liggaam. Dit is betrokke by die vervoer van voedsel ná die kou- en slukproses na die tweede fase van spysvertering, in die maag.
Werking en funksie
In die mens en ander diere word kos ingeneem deur die mond. Tydens die slukproses, beweeg kos van die mond af deur die farinks in die slukderm in. Die slukderm is dus een van die eerste dele van die menslike spysverteringskanaal.[1]
Wanneer kos ingesluk word, beweeg die epiglottis (kleintongetjie) agtertoe om die larinks te bedek, dit voorkom dat voedsel die tragea (lugpyp) binnegaan. Terselfdertyd, ontspan die boonste esofageale sfinkter, sodat 'n bolus van voedsel ingeneem word. Ritmiese sametrekking van die spiere in die slukderm stoot die kos af ondertoe. Hierdie ritmiese sametrekkings (peristalse genoem) ontstaan as 'n refleksreaksie op die sensasie van voedsel binne die slukderm self. Saam met die peristalse, ontspan (open) die laer esofageale sfinkter na die maag.[1]
Vermindering van gastriese refluks
Die maag genereer sterk sure, insluitend soutsuur (HCl), en ensieme om te help met spysvertering. Dit spysverteringsmengsel word maagsappe genoem. Vernouing van die boonste en onderste slukdermsfinkters help refluks van maaginhoud voorkom en verhoed dat dit terug boontoe opstoot in die slukderm, ter beskerming van die slukdermmukosa. Daarbenewens help die skerp hoek van His en die laer krura van die diafragma met hierdie sfinkteraksie.[1][2]
