Tääinge
Tääinge (amtlich Thayngen) isch e Iiwohnergmeind im Bezirk Reiat im Kanton Schafuuse, Schwiz.
| Thayngen | |
|---|---|
 | |
| Basisdate | |
| Staat: | Schwiiz |
| Kanton: | Schaffuuse (SH) |
| Bezirk: | Reiat |
| BFS-Nr.: | 2920 |
| Poschtleitzahl: | 8240 |
| UN/LOCODE: | CH THA |
| Koordinate: | / 28924347° 44′ 49″ N, 8° 42′ 31″ O; CH1903: 695251 / 289243 |
| Höchi: | 437 m ü. M. |
| Flächi: | 19.92 km² |
| Iiwohner: | 5690 (31. Dezämber 2022)[1] |
| Website: | www.thayngen.ch |
 Tääinge | |
| Charte | |
 | |
Geografi
Tääinge lit im Bibertal am öschtliche Fuess vom Reiat. D Gmeindsflächi umfasst 57,9 % landwirtschaftlichi Flächi, 26,2 % Wald, 14,3 % Sidligsflächi und 1,5 % sustigi Flächi.[2]
Gschicht
Tääinge isch zum erschte Mol gnennt worde im Johr 995 als Togingen.
Im Johr 2004 isch Baerze (Barzheim) iigmeindet worde, im Johr 2009 sind Altdorf, Bibere (Bibern), Hofe (Hofen) und Opfersthofe (Opfertshofen) zue Tääinge choo.
Bevölkerig
Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]
| Johr | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 |
| Iiwohner | 1252 | 1233 | 1310 | 1284 | 1181 | 1508 | 1760 | 1808 |
| Johr | 1930 | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 |
| Iiwohner | 2070 | 2254 | 2461 | 3013 | 3640 | 3751 | 3773 | 3906 |
De Uusländeraateil isch 2010 bi 17,8 % gläge.[2]
Religion
57,1 % vo de Iiwooner sind evangelisch-reformiert, 22,6 % sind römisch-katholisch (Stand 2000).[2]
Politik
Bi de Nationalrootswaale 2011 het s da Ergebnis gee:[2] CVP 4,4 %, FDP 11,5 %, SP 30,7 %, SVP 45,4 %, Sustigi 7,9 %.
Gmeindspresident isch de Marcel Fringer(Stand 2020).
Wirtschaft
D Arbetslosigkeit isch im Johr 2011 bi 1,6 % gläge.[2]
Sproch und Dialekt
Bi de Volkszellig 2000 hend vo de 3906 Iiwohner 91,2 % Dütsch als Hauptsproch aagee, 0,4 % Französisch und 2,7 % Italienisch.[2]
De hochalemannisch Dialekt vo Tääinge ghört zue de Nordoschtschwizer Dialekt.
Literatur
- Andreas Schiendorfer: 1000 Jahre Thayngen, Jubiläumsbuch. Thayngen 1995, ISBN 3-905116-03-0.
- Johannes Winzeler: Geschichte von Thayngen, 1963.
- Harder Im Thurn: Chronik von Thayngen.
- Walter Ulrich Guyan: Thayngen. Menschen und Landschaft im Wandel der Zeiten, Thayngen 1986.
- Kurt Bächtold: Thayngen 995-1995, in: Schaffhauser Magazin 17 (1994), No. 4, S. 6-45.
- Jürg Zimmermann: Beiträge und Dokumente zur Geschichte des Bahnhofs Thayngen, in: Schaffhauser Beiträge zur Geschichte 61 (1984), No. 4, S. 43-63.
Weblink
Commons: Thayngen – Sammlig vo Multimediadateie- www.thayngen.ch
- Andreas Schiendorfer: Barzheim. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
- Martin Akeret Weishaupt: Thayngen. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
- Schloss Thayngen
