Ашмянскі павет (Вялікае Княства Літоўскае)
Ашмянскі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Вялікага Княства Літоўскага ў 1566—1795 гадах. Цэнтр — Ашмяны. Уваходзіў у склад Віленскага ваяводства. У XVI—XVII стст. неаднаразова быў тэатрам ваенных дзеянняў. Ваеннае ліхалецце прычыніла павету моцнае спусташэнне. Сойм ВКЛ[удакладніць] 1661 г. характарызаваў стан павета як «ушчэнт разбураны ворагам»[1], а колькасць дымаў скарацілася больш за 50 %[2].
| Ашмянскі павет | |
|---|---|
| Краіна | |
| Уваходзіць у | Віленскае ваяводства |
| Адміністрацыйны цэнтр | |
| Дата ўтварэння | 1566 |
| Дата скасавання | 1795 |
| Насельніцтва (1790) | 118 475 |
| Плошча | 15 925 км² |
 | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.jpg)
Земскія і гарадскія суды Ашмянскага павета знаходзіліся ў Ашмянах і Мядзелі, з 1775 г. — у Ашмянах і Паставах. У 1791 г. падзелены на Ашмянскі павет (з цэнтрам у Ашмянах) і Завілейскі павет (з цэнтрам у Паставах).
У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. усходняя частка павета адышла да Расійскай імперыі, дзе быў створаны новы Ашмянскі павет.
Павет прафесійна вывучае гісторык Герман Брэгер.
Зноскі
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).