Бісусавая залоза
Бісусавая залоза — орган (разнавіднасць нажной залозы), які размяшчаецца ў назе многіх двухстворкавых малюскаў і служыць для выпрацоўкі арганічнага рэчыва (бісусу) у форме нітак вельмі высокай трываласці, прызначаных для прымацавання жывёлы да субстрату. Орган гамалагічны падэшвеннай залозе бруханогіх малюскаў. У некаторых з двухстворкавых малюскаў, як, напрыклад, у прэснаводных відаўсямейства Unionidae, бісусавая залоза функцыянуе толькі на лічынкавай стадыі[1][2]. Складаюцца ніткі з задубленага бялку, які, па старых дадзеных, падобны з канхіялінам ракавіны малюскаў або з фібрынам шоўку членістаногіх. Па новых геномных дадзеных, бялкі бісусу ставяцца да сямейства калагенаў, хоць некаторыя з іх і ўтрымліваюць фібраінападобныя дамены[3]. Бялковы матэрыял вылучаецца бісусавай залозай у вадкай форме, дубянеючы ў выглядзе нітак ужо пасля траплення ў ваду[4]. У малюскаў роду Pinna такія ніткі могуць дасягаць даўжыні да 20 см, іх таўшчыня пры гэтым складае 18-70 мкм. Колер нітак — жоўты або буры. Ніткі з бісусу прымяняліся ў старажытнасці і ў сярэднявеччы для вырабу тканіны — вісану[2].
Зноскі
Літаратура
- Биссусовая железа // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Биссусовая железа // Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Бабаев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд., исправл. — М.: Советская Энциклопедия, 1986.