Воіслаў Каштуніца

Воіслаў Каштуніца
Воіслаў Каштуніца
	сербск.: Војислав Коштуница
4-ы President of Serbia and Montenegro[d]
	7 кастрычніка 2000 — 7 сакавіка 2003
Папярэднік	Слабодан Мілошавіч
Пераемнік	Svetozar Marović[d]
8-ы прэм’ер-міністр Сербіі
	3 сакавіка 2004 — 7 ліпеня 2008
Папярэднік	Зоран Жыўкавіч
Пераемнік	Мірка Цветкавіч
President of the Federal Republic of Yugoslavia[d]
	7 кастрычніка 2000 — 7 сакавіка 2003
Папярэднік	Слабодан Мілошавіч
Пераемнік	Svetozar Marović[d]
Нараджэнне	24 сакавіка 1944 (80 гадоў); Бялград, Нямецкая ваенная адміністрацыя ў Сербіі[d];
Веравызнанне	Сербская праваслаўная царква
Партыя	New Democratic Party of Serbia[d]; Дэмакратычная партыя[d] (1992);
Адукацыя	юрыдычны факультэт Бялградскага ўніверсітэта[d]; Бялградскі ўніверсітэт;
Навуковая ступень	доктар права[d] і доктар юрыдычных навук
Дзейнасць	палітык, юрыст, педагог
Месца працы	Бялградскі ўніверсітэт;
Аўтограф
Узнагароды	;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Воіслаў Кашту́ніца (сербск.: Војислав Коштуница; 24 сакавіка 1944, Бялград) — прэзідэнт Югаславіі ў 2000-2003 і прэм'ер-міністр Сербіі ў 2004-2008. Заснавальнік і лідар Дэмакратычнай партыі Сербіі (з 1992 г.).

Адукацыя

Скончыў юрыдычны факультэт Бялградскага ўніверсітэта (1966). Абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Палітычная тэорыя і практыка Канстытуцыйнага суда ў Югаславіі» (1970) і кваліфікацыйную працу на доктарскую ступень па тэме «Апазыцыя ў палітычнай сістэме капіталізму» (1976).

Прэзідэнт Югаславіі

На выбарах прэзідэнта Югаславіі 24 верасня 2000 г., як кандыдат кааліцыі Дэмакратычная апазіцыя Сербіі (ДАС), выйграў, перамогшы Слабодана Мілошавіча. Прыйшоў да ўлады пасля масавых выступаў прыхільнікаў дэмакратычнай апазіцыі, якія ўзялі пад кантроль Бялград, у той час як югаслаўская армія адмовілася падтрымаць Мілошавіча. Многія СМІ назвалі гэтыя падзеі «Бульдозернай рэвалюцыяй». Першапачаткова выбарчая камісія пад уплывам Мілошавіча настойвала на правядзенні другога тура выбараў, сцвярджаючы, што Каштуніца атрымаў у першым туры толькі 48,96% галасоў. Аднак пасля «рэвалюцыі» федэральны канстытуцыйны суд прыняў рашэнне аб унясенні змяненняў у пратакол выбараў і, такім чынам, Каштуніца, набраўшы 50,2% галасоў, стаў прэзідэнтам.

У якасці прэзідэнта быў прыхільнікам еўрапейскай інтэграцыі краіны, негатыўна ставіўся да выхаду Чарнагорыі з складу Югаславіі і магчымасці абвяшчэння незалежнасці Косава. Падчас яго знаходжання на пасадзе прэзідэнта Слабадан Мілошавіч быў выдадзены Гаагскаму трыбуналу. Пасаду прэзідэнта Югаславіі пакінуў у лютым 2003, у сувязі з рашэннем аб спыненні існавання Югаславіі і фарміраванні садружнасці Сербіі і Чарнагорыі.

Зноскі

[1]