Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва
Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва[1] — творчасць па стварэнні мастацкіх рэчаў, пераважна для побыту (посуд, мэбля, дробная пластыка, прылады працы, мастацкай тканіны, адзенне, ювелірныя вырабы і інш.); раздзел дэкаратыўнага мастацтва. Творы дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва класіфікуюць паводле матэрыялу (метал, кераміка, шкло, косць, тэкстыль, драўніна) ці тэхнікі выканання (ліццё, чаканка, коўка, разьба, інкрустацыя, размалёўка, ткацтва, пляценне, вышыўка). Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва вырашае практычныя і мастацкія задачы, садзейнічае мастацкай арганізацыі прадметнага асяроддзя, якое адпавядае эстэтычным запатрабаванням чалавека. Творы дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва неаддзельныя ад матэрыяльнай культуры сучаснай ім эпохі, звязаны з яе звычаямі, этнічнымі і нацыянальнымі асаблівасцямі, сацыяльна-групавымі адрозненнямі. Эстэтычная каштоўнасць вырабаў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, мэтазгоднасць і выразнасць форм дасягаецца канструкцыйнымі і пластычнымі магчымасцямі матэрыялаў, разнастайнасцю прыёмаў яго апрацоўкі.
Гл. таксама
Зноскі
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва на Вікісховішчы |