Дэнетар II

Першапачаткова Дэнетар быў мудрым кіраўніком і стрыманым палкаводцам, аднак яго саманадзейнасць і ўласцівая многім нашчадкам нуменарцаў фанабэрыстасць прывяла Намесніка да памылковай высновы, што ў супрацьстаянні з Саўранам ён можа спадзявацца толькі на сябе самога і на тых, хто беспярэчна выконвае яго волю. Для барацьбы з Саўранам ён упершыню з дзён апошніх каралёў Гондара адважыўся скарыстацца паланцірам Мінас Тырыта, якія захоўваўся ў Белай Вежы крэпасці — і сутыкнуўся пры гэтым з магутным праціўнікам. Саўран усё ж не змог падпарадкаваць Намесніка сваёй волі, аднак пастаяннае сузіранне незлічоных полчышчаў Мордара ўрэшце падкасіла баявы дух Дэнетара.^[1]

Яшчэ адзін удар лёсу Дэнетар атрымаў, калі даведаўся пра гібель свайго старэйшага сына — Бораміра. Пасля гэтага ў дзеяннях Намесніка стала выразна праяўляцца вар'яцтва — так, угневаўшыся на малодшага сына, калі той адпусціў Фрода з Пярсцёнкам Усеўладдзя, ён адправіў Фараміра ўтрымліваць умацаванні Рамас Эхара ў прадмесцях Мінас Тырыта, нягледзячы на відавочную растрату сіл. Калі Фарамір вярнуўся з поля бою цяжка параненым і ў дадатак паражоным Чорнай Хваробай, Дэнетар канчаткова страціў цікавасць да жыцця, з-за чаго паспрабаваў скончыць жыццё самагубствам — спаліць сябе і Фараміра, якога меркаваў безнадзейным. Пры гэтым ён да апошняй гадзіны не жадаў прызнаваць Арагорна каралём і падазраваў Гэндальфа ў жаданні ўзвесці на прастол Гондара сваю марыянетку. Аднак дзякуючы мужнасці Перэгрына Тука і варты крэпасці Берэганда, а таксама хуткаму ўмяшанню Гэндальфа, Фарамір не быў спалены, а пазней вылечаны. Дэнетар жа, які канчаткова звар'яцеў, маладушна пакінуў армію на Гэндальфа, а сам загінуў у агні.

• У кінатрылогіі Пітэра Джэксана (фільмы «Дзве вежы» і «Вяртанне караля») ролю Дэнетара выканаў аўстралійскі кінаакцёр Джон Ноўбл, атрымаўшы за ўдзел у здымках адразу некалькі ўзнагарод, у тым ліку National Board of Review USA, Screen Actors Guild Award і Broadcast Film Critics Association USA Award.

• Намеснікі Гондара