Жан Палан
Жан Палан (фр.: Jean Paulhan, 2 снежня 1884, Нім — 9 кастрычніка 1968, Парыж) — французскі пісьменнік, эсэіст, выдавец. Член Французскай Акадэміі (1963).
| Жан Палан | |
|---|---|
| фр.: Jean Paulhan | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Псеўданімы | Jean Guérin[1], Maast[1], Just[1] і Lomagne[1] |
| Дата нараджэння | 2 снежня 1884[2][3][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 9 кастрычніка 1968[5][2][…] (83 гады) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Frédéric Paulhan[d] |
| Жонка | Germaine Paulhan[d], Anne Desclos[d] і Sala Paulhan[d] |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | |
| Гады творчасці | 1917[7] — 1968[7] |
| Мова твораў | французская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у |
|
| Прэміі | |
| Узнагароды |    |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
Выкладаў літаратуру і гімнастыку ў ліцэі на Мадагаскары (1907—1910), затым вучыўся ў Школе ўсходніх моў у Парыжы. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне, быў паранены ў 1914 годзе. Пасля вайны зблізіўся з сюррэалістамі, у 1920 годзе стаў сакратаром рэдакцыі La Nouvelle Revue française, а потым галоўным рэдактарам гэтага аўтарытэтнага выдання ў 1925—1940, 1946—1968 гадах.
Пісаў прозу, але найбольш вядомы дзякуючы кнігам эсэ пра літаратуру і мове «Кветкі Тарба, або Тэрор ў літаратуры» (1941), «Ключ да паэзіі» (1944), эсэ пра мастацтва і сяброў-мастакоў (Брак і інш.). Вялікую цікавасць мае шырокая перапіска Палана з большасцю буйных пісьменнікаў Францыі XX стагоддзя.
Член Французскай Акадэміі (1963), вялікі афіцэр ордэна Ганаровага легіёна, ганараваны Ваеннага крыжа за ўдзел у Першай сусветнай вайне, Медалі ўдзельніка Супраціву.