Вікікрыніцы

Згодна з данымі, прыведзеных на старонцы статыстыкі праекта^[4], на 31 мая 2013 года ў ім мелася 48 моўных раздзелаў. Найбуйнейшымі з іх з’яўляліся:

1. Рускі раздзел — 251 426 артыкулаў,
2. Англійскі раздзел — 226 519 артыкулаў,
3. Французскі раздзел — 100 314 артыкулаў,
4. Партугальскі раздзел — 88 624 артыкула,
5. Нямецкі раздзел — 74 001 артыкул.

З іншага боку, паводле даных Мета-вікі^[5], на 5 ліпеня 2013 года ў Вікікрыніцах мелася 63 моўных раздзела, і першая пяцёрка раздзелаў выглядала так:

1. Французскі раздзел — 1 376 760 артыкулаў,
2. Англійскі раздзел — 956 868 артыкулаў,
3. Нямецкі раздзел — 303 359 артыкулаў,
4. Рускі раздзел — 259 120 артыкулаў,
5. Італьянскі раздзел — 140 339 артыкулаў.

Колькасць артыкулаў не роўная ліку ўнікальных матэрыялаў, якія захоўваюцца ў Вікікрыніцах. Так, напрыклад, аднаму твору «Дуброўскі» А. С. Пушкіна адпавядае 20 артыкулаў, якія з’яўляюцца 19 главамі аповесці, і адна старонка з’яўляецца зместам.

Дэкларуецца^[6], што Вікікрыніцы прызначаныя для захоўвання:

1. Тэкстаў, раней ужо апублікаваных аўтарамі. У прыватнасці, Вікікрыніцы не прызначаныя для захоўвання тэкстаў, створаных удзельнікамі Вікікрыніц і не апублікаваных дзе-небудзь яшчэ.
2. Перакладаў арыгінальных тэкстаў, у тым ліку перакладаў, зробленых удзельнікамі Вікікрыніц.
3. Гістарычных дакументаў нацыянальнага і міжнароднага маштабу.
4. Каментарыяў да тэкстаў, у тым ліку, напісаных удзельнікамі Вікікрыніц.
5. Бібліяграфічных спісаў, якія змяшчаюць працы аўтараў, чые працы захоўваюцца ў Вікікрыніцах.

Вікікрыніцы могуць захоўваць наступныя матэрыялы толькі пры ўмове, што яны з’яўляюцца часткай больш агульнай публікацыі:

1. Матэматычныя даныя, формулы і табліцы.
2. Зыходныя коды праграм.
3. Статыстычныя даныя (напрыклад, вынікаў выбараў).