Квана Паркер
Квана Па́ркер (англ.: Quanah Parker; каля 1845 — 25 лютага 1911 гг.) — правадыр каманчаў, палітычны і рэлігійны дзеяч ЗША.
Квана Паркер | |
---|---|
англ.: Quanah Parker | |
| |
Род дзейнасці | правадыр племені, spiritual leader, уладальнік ранча, купец |
Дата нараджэння | мерк. 1845[1][2] ці 1853[3] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 23 лютага 1911[4] |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Веравызнанне | Пеётызм |
Бацька | Пета Накона[d] |
Маці | Сінтыя Эн Паркер[d] |
Жонка | Вікея, Чоні, Мах-Чэта-Вукі, Аў-Ю-Вут-Такум, Кобі, Тоэ-Пэй, Танакры |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
Нарадзіўся ў сям'і правадыра групы каманчаў наконі Пета Накона. Яго маці, Сінтыя Эн Паркер, была тэхаскай пасяленкай, якая ў малым узросце трапіла да каманчаў у палон і стала жонкай правадыра. Імя Kwana значыла «пах». Пасля смерці бацькі далучыўся да атрада квахады, удзельнічаў у ваенных дзеяннях супраць арміі ЗША і тэхаскіх рэйнджэраў.
2 чэрвеня 1875 г. Квана Паркер разам з паплечнікамі добраахвотна здаліся ў палон. Яны былі інтэрнаваны ў рэзервацыю для каманчаў, каёва і апачы. У далейшым Квана імкнуўся заручыцца падтрымкай уладаў ЗША. Пабудаваў сабе ў Аклахоме «зорны» дом у еўрапейскім стылі, паспяхова развіваў асабістую жывёлагадоўчую гаспадарку. Сярод яго сяброў называюць Т. Рузвельта. Квана ўдзельнічаў у яго інагурацыі ў 1905 г. Хаця каманчы ніколі не абіралі яго сваім правадыром, ён разглядаўся ў такім стане ўладамі ЗША, называўся правадыром у афіцыйных дакументах.
Квана Паркер садзейнічаў эканамічным пераўтварэнням у асяродзі каманчаў, накіраваных на самазабеспячэнне праз камерцыйную жывёлагадоўлю і здачу ў арэнду часткі зямель рэзервацыі. Падтрымаў адкрыццё школ для індзейцаў і вывучэнне імі англійскай мовы.
Квана Паркер лічыцца адным з заснавальнікаў Царквы карэнных амерыканцаў. Быў прыхільнікам народнай медыцыны і арганізоўваў традыцыйныя рытуалы нібы ў лекарскіх мэтах. Распаўсюджваў ідэі пеётызму сярод прадстаўнікоў іншых плямён.
У лютым 1911 г. захварэў падчас наведвання рэзервацыі шаенаў. Памёр у «зорным» доме ў прысутнасці 2 жонак. Першапачаткова пахаваны на хрысціянскіх могілках. У 1957 г. быў перапахаваны каля магільняў маці і сястры ў Форт-Сіл.
Пры жыцці меў адначасова ад 6 да 8 жонак і 25 дзяцей. Толькі 16 з іх перажылі свайго бацьку.