Клод Коэн-Тануджы

Коэн-Тануджы паходзіць з яўрэйскай сям'і, якая жыла ў Алжыры з XVI стагоддзя (з 1870 года — падданыя Францыі). З 1953 па 1957 год вывучаў у Вышэйшай нармальнай школе спачатку матэматыку, затым фізіку, пасля таго, як наведаў лекцыі нобелеўскага лаўрэата Альфрэда Кастлера. У 1957 годзе ён атрымаў дыплом, пасля чаго праслужыў у войску 28 месяцаў . З 1960 года працаваў у дзяржаўным навуковым даследчым цэнтры Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS). Пасля 1962 выкладаў на факультэце прыродазнаўчых навук ва ўніверсітэце Парыжа і пасля ва ўніверсітэце П'ера і Марыі Кюры. У 1973 годзе стаў прафесарам Калеж дэ Франс і членам праўлення Каледжа ядзернай і малекулярнай фізікі.

Двухтомная манаграфія «Méchanique Quantique», якая выйшла ў 1977 годзе і напісаная Коэнам-Тануджы сумесна з Бернарам Дзью і Франкам Лалоэ, па сённяшні дзень з'яўляецца ўзорным падручнікам па квантавай механіцы.

Сумесна з амерыканцамі Стывенам Чу і Уільямам Філіпсам Коэн-Тануджы распрацаваў метад астуджэння атамаў пры распаўсюдзе пучка атамаў ўздоўж пераменнага магнітнага поля. Пры гэтым атамны пучок тармозіцца, і атамы ўлоўліваюцца ў пастку. Гэты метад прымяняецца пры канструяванні дакладных атамных гадзіннікаў, таксама яго ўжываюць пры дакладным пазіцыянаванні і ў касмічнай навігацыі.

У 1996 годзе быў узнагароджаны прэміяй Харві ў Хайфе (Ізраіль).