Лайма

Ла́йма, Лайме (літ.: Laima або Laimė, лат.: Laima, таксама Laimas māte — «маці шчасця») — багіня шчасця і лёсу ў міфалогіі ўсходніх балтыйскіх народаў — латышоў, латгальцаў і літоўцаў. З’яўляецца апякункай ро́даў і абаронцай кароў і г. д.

Дачка Бога (Дзіеваса, Дзіеўса). Часам выступае разам з Дэклай і Картай^[1].

У літоўскай міфалогіі Лайма супрацьпастаўляецца Гільціне, якая ўвасабляе няшчасці або смерць. Па літоўскім павер’ям да нованароджанага прыходзяць дзве жанчыны: Лайма і Гільціне, якія вызначаюць яго лёс. Лайма дапамагае дзяўчатам ў пошуках жаніха і вясельных справах.Латышы лічаць, што Лайма апякае цяжарных жанчын і дапамагае пры родах. Лайма падкладае нованароджанаму хустку, што вызначае яго шчаслівае жыццё. Часам яе вобраз звязаны з Дзевай Марыяй або Марай^[2].