Лічбавыя медыя
Лічбавыя медыя — гэта любыя сродкі камунікацыі, якія працуюць у спалучэнні з рознымі кадзіраванымі машыначытэльнымі фарматамі даных. Лічбавыя медыя можна ствараць, праглядаць, распаўсюджваць, мадыфікаваць, праслухоўваць і захоўваць на лічбавай электроннай прыладзе. Лічбавыя вызначаюць як любыя даныя, прадстаўленыя шэрагам лічбаў, а сродкі масавай інфармацыі адносяцца да метадаў трансляцыі або перадачы гэтай інфармацыі. Разам, лічбавыя медыя адносяцца да носьбітаў алічбаванай інфармацыі, якая трансліруецца праз экран і/або дынамік.[1] Гэта таксама ўключае тэкст, аўдыё, відэа і графіку, якія перадаюцца праз Інтэрнэт для прагляду або праслухоўвання ў Інтэрнэце.[2]
Тэрмін «лічбавыя медыя» уключае ў сабе паняцце «лічбавы носьбіт». Гэта азначае, што носьбіты алічбаванай інфармацыі таксама з’яўляюцца лічбавымі медыя.
Колькасць праглядаў лічбавых медыя-платформаў, такіх як YouTube, Vimeo і Twitch, у 2020 годзе склала 27,9 мільярда гадзін.[3] Фактарам, які спрыяе іх удзелу ў тым, што звычайна называюць лічбавай рэвалюцыяй, можна лічыць выкарыстанне ўзаемазвязанасці (англ.: interconnectivity).[4]
Лічбавыя медыя
Прыклады лічбавых сродкаў масавай інфармацыі ўключаюць праграмнае забеспячэнне, лічбавыя відарысы, лічбавае відэа, відэагульні, вэб-старонкі і вэб-сайты, сацыяльныя сеткі, лічбавыя даныя і базы даных, лічбавае аўдыё, напрыклад MP3, электронныя дакументы і электронныя кнігі. Лічбавыя сродкі масавай інфармацыі часта кантрастуюць з друкаванымі сродкамі масавай інфармацыі, такімі як друкаваныя кнігі, газеты і часопісы, і іншымі традыцыйнымі або аналагавымі сродкамі масавай інфармацыі, такімі як фотаплёнка, аўдыё- або відэастужкі.
Лічбавыя медыя аказалі значны шырокі і комплексны ўплыў на грамадства і культуру. У спалучэнні з Інтэрнэтам і кам’ютарызацыяй грамадства лічбавыя медыя сталі прычынай падрыўных інавацый у выдавецкай справе, журналістыцы, сувязях з грамадскасцю, забавах, адукацыі, камерцыі і палітыцы. Лічбавыя медыя таксама паставілі перад законамі аб аўтарскім праве і інтэлектуальнай уласнасці новыя праблемы, спрыяючы руху адкрытых матэрыялаў, у якім стваральнікі кантэнту добраахвотна адмаўляюцца ад часткі або ўсіх сваіх законных правоў на сваю працу. Некаторыя даследчыкі сцвярджаюць, што паўсюднасць лічбавых сродкаў масавай інфармацыі і іх уплыў на грамадства сведчаць аб тым, што мы знаходзімся ў пачатку новай эры ў індустрыяльнай гісторыі, якая называецца інфармацыйнай эпохай, што, магчыма, прывядзе да беспапяровага грамадства, у якім усе сродкі масавай інфармацыі вырабляюцца і спажываюцца на камп’ютарах.[5] Тым не менш, праблемы з лічбавым пераходам застаюцца, у тым ліку састарэлыя законы аб аўтарскім праве, цэнзура, лічбавы разрыў і прывід лічбавага цёмнага стагоддзя, у якім старыя носьбіты становяцца недаступнымі для новых або мадэрнізаваных інфармацыйных сістэм.[6] Лічбавыя медыя аказваюць значны, шырокі і комплексны ўплыў на грамадства і культуру.[5]
Гл. таксама
Зноскі
Дадатковае чытанне
- Ramón Reichert, Annika Richterich, Pablo Abend, Mathias Fuchs, Karin Wenz (рэд.), Digital Culture & Society.